„Fallbeyging“: Munur á milli breytinga

Í [[íslenska|íslensku]] eru hjálparorðinfjögur föll; [[nefnifall]] (sem telst til [[aðalfall]]s) og [[þolfall]], [[þágufall]] og [[eignarfall]] (sem teljast til [[aukafall]]a). Hjálparorðin „hér er“, „um“, „frá“ og „til“ oft notuð til að greina á milli [[fall (málfræði)|falla]] og orðið ''[[wikt:is:hestur#Íslenska|hestur]]'' oft notað sem dæmi- en— orð sem fylgja „hér er“ beygist í [[nefnifall]]i, áorða eftirsem „hérfylgja er“,„um“ í [[þolfall]]i, áorð eftirsem „um“,fylgja „frá“ í [[þágufall]]iþágufalli áog eftirorð „frá“sem ogfylgja „til“ í [[eignarfall]]i á eftir „til“.