„Gunnar Hámundarson“: Munur á milli breytinga

Efni eytt Efni bætt við
mEkkert breytingarágrip
Ekkert breytingarágrip
Lína 9:
Hallgerður lét þræl ræna búið í [[Kirkjubær á Rangárvöllum|Kirkjubæ]] eitt sinn er þröngt var í búi hjá þeim á Hlíðarenda og varð það upphaf atburða, sem að lokum leiddu til þess að mikill herflokkur undir forystu [[Gissur hvíti Teitsson|Gissurar hvíta]] fór að Gunnari og drápu þeir hann eftir frækilega vörn. Þegar bogastrengur Gunnars slitnaði bað hann Hallgerði að gefa sér lokk úr hári sínu, svo að hægt væri að snúa nýjan bogastreng úr honum. Þessu neitaði Hallgerður og kvaðst með því vilja launa honum kinnhestinn sem hann gaf henni forðum. Fyrir þetta hefur Hallgerði verið álasað um allar aldir en þó hefur sú kenning verið sett fram að Hallgerður hafi vitað sem var að lokkur úr mannshári gæti aldrei komið að gagni sem bogastrengur og því hafi slík nauðvörn verið óhugsandi hvort eð var. Gunnar komst aldrei í tæri við kristni og hefur verið um fimmtugt er hann féll frá.
 
Gunnar barðistog meðbræður bræðrum sínumhans, KolskeggiKolskeggur og HirtiHjörtur, við Knafahólabörðust við Starkað Barkarson og hans menn við Knafahóla á Rangárvöllum. Leituðu þeir undan niður í nesið við Rangá eystri og vörðust þar. Vógu þeir þrír saman fjórtán menn Starkaðar en Hjörtur var einnig veginn þar og taldi mannfallið því alls fimmtán menn.
 
[[Flokkur:Persónur Íslendingasagna]]