„Hugverk“: Munur á milli breytinga
Efni eytt Efni bætt við
m →Saga |
m →Saga |
||
Lína 6:
Flest þau lög sem mynda hugverkarétt eiga rætur að rekja til leyfisbréfa sem konungar Evrópu notuðu til að stýra efnahagslífi ríkja sinna á tímum [[einveldi]]sins og [[kaupauðgisstefna|kaupauðgisstefnunnar]]. Bæði einkaleyfi og höfundaréttur voru upphaflega búin til í þágu fyrirtækja og stofnana sem greiddu fyrir þau gjald til konungsins. Með hugmyndum [[upplýsingin|upplýsingarinnar]] um [[náttúruréttur|náttúrurétt]] breyttist viðhorfið þannig að farið er að tala um rétt einstaklinga sem eiga upptökin að nýjum hugmyndum eða listaverkum til yfirráða yfir þeim. Elstu lög sem kveða á um eignarétt uppfinningamanns á uppgötvun sinni eru frönsk lög frá 1791.
Notkun hugtaksins „''propriété intellectuelle''“ eða „hugareign“ nær að minnsta kosti aftur til 1888 þegar [[Svissneska hugverkaskrifstofan]] (''Bureau fédéral de la propriété intellectuelle'') var stofnuð í [[Bern]], [[Sviss]]. 1893 var ákveðið að sameina stofnanir [[Parísarsamþykkt um vernd eignarréttinda á sviði iðnaðar|Parísarsamþykktar um vernd eignarréttinda á sviði iðnaðar]] frá 1883 og [[Bernarsáttmáli til verndar bókmenntum og listaverkum|Bernarsáttmála til verndar bókmenntum og listaverkum]] frá 1886 og stofna eina [[Sameinuð alþjóðaskrifstofa um vernd hugverka|Sameinaða alþjóðaskrifstofu um vernd hugverka]] (''Bureaux Internationaux Réunis pour la Protection de la Propriété Intellectuelle'' eða ''BIRPI''). [[Alþjóðahugverkastofnunin]] tók við hlutverki þessarar skrifstofu árið 1967. Íslenska orðið „hugverk“ á meira skylt við bandaríska 19. aldar hugtakið „''labor of the mind''“ og er hugsanlega uppfinning [[Ólafur Lárusson|Ólafs Lárussonar]] lagaprófessors frá því um 1940.
Árið 1994 var gerður [[Samningur Alþjóðaviðskiptastofnunarinnar um hugverkarétt í viðskiptum]] sem viðauki við [[GATT]]-samninginn. Hann kveður á um ákveðin lágmarksskilyrði sem ríki þurfa að uppfylla í löggjöf sinni til verndar hugverkum.
| |||