„Framhyggja“: Munur á milli breytinga

'''Framhyggja''', (positivism)'''framstefna''' eða '''pósitívismi''' er [[þekkingarfræðilegtvísindaheimspeki]]- og [[þekkingarfræði]]legt hugtak eða hugmyndafræði sem heldur því fram að [[vísindi]] sé besta leiðin til skilnings á fyrirbærum heimsins. Framhyggja hafnar [[Yfirnáttúrulegt|yfirnátturulegum]], [[Trúarheimspeki|trúarlegum]] og [[Frumspeki|frumspekilegum]] skýringum sem hluta af vanþróuðum skýringarleiðum í leit mannsins að þekkingu. Samkvæmt framhyggju er öll þekking byggð á reynslu og þar með skynjun. Þar með ætti að leita þekkingar með því að útskýra eða lýsa [[Raunprófun|raungögnum]].

Helsti forvígismaður framhyggju er [[Auguste Comte]]. Framhyggja er að mörgu leitileyti bygðbyggð á vinnu [[raunhyggja|raunhyggju]] mannanna [[Francis Bacon (heimspekingur)|Francis Bacon]] og [[David Hume|Davids Hume]].

Í byrjun 20. aldar kom fram rökræn framhyggja (logical positivism) einnig kallað [[rökfræðileg raunhyggja]] eða nýframhyggja. Sú stefna bygði á hugmyndum Comte um framhyggju eða að öll þekking væri fengin með reynslu. Enn fremur að þekkingu mætti öðlast án reynslu en einungis að ákveðnum skilyrðum uppfiltumuppfylltum. Lögð var áhersla á að [[Smættun|smætta]] allar hugmyndir niður í prófanlegar [[Rökfræði|rökfræðilegar]] staðhæfingar.

* [http://www.youtube.com/watch?v=DMlXmLbGKJY A.J. Ayer talar um rökrænarökfræðilega framhyggjuraunhyggju]