„Margrét Skotadrottning“: Munur á milli breytinga

'''Margrét Skotadrottning''' (apríl? [[1283]] – september/október [[1290]]) eða '''Jómfrú Margrét''' (enska: ''Margaret, Maid of Norway'') var norsk konungsdóttir sem var þjóðhöfðingi [[Skotland]]s frá [[1286]] til dauðadags. Eftir lát hennar hófust langvinnar erfðadeilur.

 

 

Ekki sættu allir sig við þetta og Róbert Bruce, lávarður af Annandale, og sonur hans, Róbert jarl af Carrick (faðir og afi [[Róbert 1. Skotakonungur|Róberts 1.]] Skotakonungs), hófu uppreisn sem þó var bæld niður. [[Jóhann Balliol]] gerði einnig tilkall til krúnunnar. Skosku aðalsmennirnir töldu mikla hættu á borgarastyrjöld og óttuðust líka að Eiríkur Noregskonungur gæti reynt að ná völdum í Skotlandi í nafni dóttur sinnar. Eiríkur vildi aftur á móti tryggja dóttur sína í sessi og báðir aðilar leituðu því til [[Játvarður 1.|Játvarðs 1.]] Englandskonungs, sem var ömmubróðir Margrétar. Játvarður var fljótur til og samdi um trúlofun Margrétar og tveggja ára sonar síns, [[Játvarður 2.|Játvarðs]]. Með giftingu þeirra hefðu krúnur Englands og Skotlands sameinast en Játvarður samþykkti þó að tryggja sjálfstæði Skotlands. Það var hluti af samkomulaginu sem hann gerði við Eirík og skosku höfðingjana um þetta að Margrét skyldi send til Skotlands fyrir 1. nóvember 1290 og alast þar upp.