„Ábóti“: Munur á milli breytinga

Upphaflega var ábóti heiðurstitill sem gefinn var öllum eldri munkum. Frá frá 5 öld kemst ný regla á klausturstarfsemina og yfirmenn klaustranna fá þá aukin völd og geta krafist algjörrar hlýðni af munkunum. Frá þeim tíma eru titill yfirmannanna ábóti. Það er þó ekki fyrr en á 6 öld sem þess er krafist að ábótar séu prestvígðir. Sjöunda ökumeníska kirkjuþingið (í [[Nicæa]], 787) veitti þeim rétt að víga munka tilsem ''lesara'' innan klausturs síns, en það var ein af hinum lægri prestsembættiskirkjulegu vígslum.<ref>[http://www.piar.hu/councils/ecum07.htm ÁbótiSamþykktir eruAnnars Níkeuþingsins, grein 14.2.]. Skoðað 5. september 2010.</ref> Ábóti þóer ætíð undirmaður [[biskup]]s.