„Staðarstaður“: Munur á milli breytinga

Síðar varð Staðarstaður [[prestssetur]] og þar sem jörðinni fylgdu mikil hlunnindi var staðurinn eftirsóttur. Margir þeirra presta sem þangað völdust voru af höfðingjaættum eða þóttu líklegir til frama. Fjórir prestar frá Staðarstað urðu biskupar ([[Marteinn Einarsson]], [[Halldór Brynjólfsson]], [[Gísli Magnússon (biskup)|Gísli Magnússon]] og [[Pétur Pétursson (biskup)|Pétur Pétursson]]) og [[Hallgrímur Sveinsson]] biskup, sonur séra Sveins Níelssonar, ólst þar upp. Af síðari tíma prestum má nefna Kjartan Kjartansson, sem var prestur á árunum 1922-1938, var hugvitsmaður og viðgerðarmaður og er talin ein fyrirmyndin að séra Jóni prímusi í [[Kristnihald undir Jökli|Kristnihaldi undir Jökli]] og Þorgrím Sigurðsson, sem var prestur á Staðarstað 1944-1973 og var síðastur íslenskra kennimanna til að halda heimaskóla að gömlum sið og búa unglinga undir framhaldsnám.

 

 

Núverandi kirkja á Staðarstað var reist á árunum 1942-1945. Í henni eru meðal annars listaverk eftir [[Tryggvi Ólafsson|Tryggva Ólafsson]] og [[Leifur Breiðfjörð|Leif Breiðfjörð]].

* {{vefheimild|url=http://timarit.is/view_page_init.jsp?pageId=3310444|titill=Komið hausthljóð í vindinn. Lesbók Morgunblaðsins, 8. janúar 1994.}}

 

[[Flokkur:Snæfellsnes]]