„Heiðarvíga saga“: Munur á milli breytinga

Sagan er illa varðveitt. Á 17. öld virðist hún aðeins hafa verið til í einu [[skinnhandrit]]i og barst það til [[Svíþjóð]]ar [[1683]]. Fyrri hluta sögunnar fékk [[Árni Magnússon]] prófessor svo lánaðlánaðan, en 12 blaðsíður urðu eftir í Svíþjóð. Fyrri hlutinn brann svo í [[Bruninn í Kaupmannahöfn árið 1728|brunanum í Kaupmannahöfn]] árið [[1728]]. [[Jón Ólafsson fráúr Grunnavík]], aðstoðarmaður Árna Magnússonar, hafði skrifað söguna upp á pappír nokkrum mánuðum fyrir brunann. Pappírshandritið brann einnig en Jón skrifaði svo fyrri hluta sögunnar upp eftir minni. Þess vegna hefst sagan nú á setningunni „Atli stóð í dyrum úti og var hann veginn af manni nokkrum“, en Jón mundi ekki hver Atli þessi var eða hvernig hann tengdist efni sögunnar að öðru leyti. Eitt blað hafði þó vantað í skinnhandritið þegar sagan var seld til Svíþjóðar, og var það talið að fullu glatað en kom í leitirnar í handritasafni [[Landsbókasafn Íslands|Landsbókasafnsins]] um miðja 20. öld. Var það komið norðan úr [[Öxnadalur|Öxnadal]].