„Sumarólympíuleikarnir 1952“: Munur á milli breytinga

Efni eytt Efni bætt við
Ekkert breytingarágrip
Ekkert breytingarágrip
Lína 9:
 
[[Þýskaland|Þjóðverjar]] og Japanir tóku á ný þátt eftir heimsstyrjöldina, auk þess sem Sovétríkin og Kína bættust í hóp þátttökuþjóða. Sú ráðstöfun varð þó til þess að [[Tævan|Formósa]] sniðgekk leikana af pólitískum ástæðum.
 
== Einstakir afreksmenn ==
 
[[Bandaríkin]] unnu til flestra gullverðlauna. Næstir komu nýliðar Sovétmanna, en í þriðja sæti varð [[Ungverjaland]] sem telja mátti eitt mesta íþróttaland heims þótt íbúarnir væru einungis rétt um átta milljónir.
 
[[Mynd:Zatopek-Gorno-1952.jpg|thumb|left|Emil Zátopek ásamt silfurverðlaunahafanum í Maraþonhlaupi á leikunum 1952, Reinaldo Gorno frá Argentínu.]] [[Kringlukast|Kringlukastarinn]] Nina Romashkova vann til fyrstu gullverðlauna Sovétmanna í Ólympíusögunni. Sovétríkin hlutu raunar líka silfrið og bronsið í greininni.
 
[[Emil Zátopek]] frá [[Tékkóslóvakía|Tékkóslóvakíu]] þótti mestur afreksmaður [[frjálsar íþróttir|frjálsíþróttakeppninnar]]. Hann sigraði í 5.000 metra [[hlaup|hlaupi]], 10.000 metrum og í [[Maraþonhlaup|Maraþonhlaupi]], þrátt fyrir að hafa aldrei áður hlaupið þá vegalengd og ákveðið á síðustu stundu að taka þátt. Hann setti Ólympíumet í öllum þremur greinunum.
 
Eiginkona Emils, Dana Zátopková, fékk gullverðlaunin í [[spjótkast|spjótkasti]]. Átta árum síðar, á [[Sumarólympíuleikarnir 1960|Ólympíuleikunum í Róm]], vann hún til silfurverðlauna í sömu grein, þá 37 ára að aldri.
 
[[Mynd:Ingemar Johansson and Floyd Pattersson 1959.JPG|thumb|right|Ingemar Johansson og Floyd Patterson berjast um heimsmeistaratitilinn í þungavigt árið 1959. Báðir voru þeir meðal verðlaunahafa á leikunum í Helsinki.]] Joseph Barthel hlaut gullið í 1.500 metra hlaupi og varð þar með óvæntasti sigurvegari frjálsíþróttakeppninnar. Hann er eini gullverðlaunahafi [[Lúxemborg|Lúxemborgar]] í sögu Sumarólympíuleikanna.
 
Bandaríkjamaðurinn Walter Davis sigraði í [[hástökk|hástökki]]. Á barnsaldri veiktist hann af [[lömunarveiki]] og gat ekki gengið í þrjú ár, en náði að yfirvinna fötlun sína. Eftir Ólympíuleikana gerðist hann atvinnumaður í [[körfuknattleikur|körfubolta]] og lék í [[NBA]] um nokkurra ára skeið.
 
Ungverjar urðu Ólympíumeistarar í [[knattspyrna|knattspyrnu]]. Gullaldarlið þeirra, með [[Ferenc Puskás]] fremstan í flokki, vakti í fyrsta sinn verulega athygli á leikunum og var næstu misserin talið það besta í heimi.
 
Bandaríkjamenn unnu körfuknattleikskeppnina að vanda. Sovétmenn voru andstæðingar þeirra í úrslitaleiknum og gripu til þess ráðs að keyra niður hraðann. Úrslitin urðu því sérkennileg, 36:25.
 
Meðal þátttakenda í [[hnefaleikar|hnefaleikakeppninni]] voru nöfn sem síðar áttu eftir að lifa í hnefaleikasögunni. Bandaríkjamaðurinn Floyd Patterson hlaut gullið í millivigt og Svíinn Ingemar Johansson fékk silfurverðlaunin í þungavigt. Báðir áttu eftir að verða heimsmeistarar atvinnumanna í þungavigt. Gullverðlaunin í þeim þyngdarflokki á leikunum komu hins vegar í hlut Ed Sanders, sem gerðist atvinnumaður líkt og hinir en lést í hnefaleikahringnum árið 1954.
 
Íþróttin Pesäpallo var sýningargrein á leikunum. Það er afbrigði af [[hafnarbolti|hafnarbolta]] sem er nær einvörðungu spilað í Finnlandi og af fólki af finnskum uppruna annars staðar í heiminum.
 
== Keppnisgreinar ==
Lína 61 ⟶ 39:
{{col-end}}
 
== Einstakir afreksmenn ==
 
[[Bandaríkin]] unnu til flestra gullverðlauna. Næstir komu nýliðar Sovétmanna, en í þriðja sæti varð [[Ungverjaland]] sem telja mátti eitt mesta íþróttaland heims þótt íbúarnir væru einungis rétt um átta milljónir.
 
[[Mynd:Zatopek-Gorno-1952.jpg|thumb|left|Emil Zátopek ásamt silfurverðlaunahafanum í Maraþonhlaupi á leikunum 1952, Reinaldo Gorno frá Argentínu.]] [[Kringlukast|Kringlukastarinn]] Nina Romashkova vann til fyrstu gullverðlauna Sovétmanna í Ólympíusögunni. Sovétríkin hlutu raunar líka silfrið og bronsið í greininni.
 
[[Emil Zátopek]] frá [[Tékkóslóvakía|Tékkóslóvakíu]] þótti mestur afreksmaður [[frjálsar íþróttir|frjálsíþróttakeppninnar]]. Hann sigraði í 5.000 metra [[hlaup|hlaupi]], 10.000 metrum og í [[Maraþonhlaup|Maraþonhlaupi]], þrátt fyrir að hafa aldrei áður hlaupið þá vegalengd og ákveðið á síðustu stundu að taka þátt. Hann setti Ólympíumet í öllum þremur greinunum.
 
Eiginkona Emils, Dana Zátopková, fékk gullverðlaunin í [[spjótkast|spjótkasti]]. Átta árum síðar, á [[Sumarólympíuleikarnir 1960|Ólympíuleikunum í Róm]], vann hún til silfurverðlauna í sömu grein, þá 37 ára að aldri.
 
[[Mynd:Ingemar Johansson and Floyd Pattersson 1959.JPG|thumb|right|Ingemar Johansson og Floyd Patterson berjast um heimsmeistaratitilinn í þungavigt árið 1959. Báðir voru þeir meðal verðlaunahafa á leikunum í Helsinki.]] Joseph Barthel hlaut gullið í 1.500 metra hlaupi og varð þar með óvæntasti sigurvegari frjálsíþróttakeppninnar. Hann er eini gullverðlaunahafi [[Lúxemborg|Lúxemborgar]] í sögu Sumarólympíuleikanna.
 
Bandaríkjamaðurinn Walter Davis sigraði í [[hástökk|hástökki]]. Á barnsaldri veiktist hann af [[lömunarveiki]] og gat ekki gengið í þrjú ár, en náði að yfirvinna fötlun sína. Eftir Ólympíuleikana gerðist hann atvinnumaður í [[körfuknattleikur|körfubolta]] og lék í [[NBA]] um nokkurra ára skeið.
 
Ungverjar urðu Ólympíumeistarar í [[knattspyrna|knattspyrnu]]. Gullaldarlið þeirra, með [[Ferenc Puskás]] fremstan í flokki, vakti í fyrsta sinn verulega athygli á leikunum og var næstu misserin talið það besta í heimi.
 
Bandaríkjamenn unnu körfuknattleikskeppnina að vanda. Sovétmenn voru andstæðingar þeirra í úrslitaleiknum og gripu til þess ráðs að keyra niður hraðann. Úrslitin urðu því sérkennileg, 36:25.
 
Meðal þátttakenda í [[hnefaleikar|hnefaleikakeppninni]] voru nöfn sem síðar áttu eftir að lifa í hnefaleikasögunni. Bandaríkjamaðurinn Floyd Patterson hlaut gullið í millivigt og Svíinn Ingemar Johansson fékk silfurverðlaunin í þungavigt. Báðir áttu eftir að verða heimsmeistarar atvinnumanna í þungavigt. Gullverðlaunin í þeim þyngdarflokki á leikunum komu hins vegar í hlut Ed Sanders, sem gerðist atvinnumaður líkt og hinir en lést í hnefaleikahringnum árið 1954.
 
Íþróttin Pesäpallo var sýningargrein á leikunum. Það er afbrigði af [[hafnarbolti|hafnarbolta]] sem er nær einvörðungu spilað í Finnlandi og af fólki af finnskum uppruna annars staðar í heiminum.
 
{{commonscat|1952 Summer Olympics|sumarólympíuleikunum 1952}}