„Frankar“: Munur á milli breytinga

[[Karl Martel]] varð valdamesti maðurinn í Frankaríki snemma á 8. öld, þó hann væri að nafninu til aðeins hallarbryti, og með honum hófst valdatími [[Karlungar|Karlunga]].<ref>Tierney (1999): 104.</ref> Karl Martel er einna helst þekktur fyrir að hafa stöðvað innrásarher múslima sem réðist inn í Gallíu frá ríki sínu á Íberíuskaga. Karl sigraði þá í bardaganum við Tours árið 732 og er bardaginn almennt talinn hafa stöðvað framrás múslima inn í Evrópu.<ref>Tierney (1999): 126.</ref> Sonur Karls, [[Pepin litli]], tók sér konungstign, með samþykki páfans, og vék frá síðasta konungi Mervíkinga, Hildríki 3..<ref>Tierney (1999): 131.</ref> Sonur Pepins, [[Karlamagnús]], er líklega þekktasti konungur Karlunga. Hann ríkti frá 768 til 814 og árið 800 krýndi Leo 3. páfi Karlamagnús sem „Keisara Rómverja“<ref>Tierney (1999): 139.</ref>, titill sem eftirmenn Karlamagnúsar erfðu sem „[[Heilaga rómverska ríkið|Heilagir rómverskir keisarar]].“ Karlungar ríktu yfir mestum hluta þess sem í dag er [[Vestur-Evrópa]] norðan [[Pýreneafjöll|Pýreneafjalla]] til ársins [[888]] þegar ríkinu var endanlega skipt upp.