Munur á milli breytinga „Latneskt stafróf“

'''Latneskt stafróf''', eða latnesk stafgerð sem einnig er stundum nefnt '''rómverskt stafróf''', er algengasta [[stafróf]] sem notað er í heiminum. Í því eru 26 [[bókstafur|meginbókstafir]], en notast er við ýmsa viðbótarstafi í flestum málum í [[Evrópa|Evrópu]], [[Norður-Ameríka|Norður-]] [[Mið-Ameríka|Mið-]] og [[Suður-Ameríka|Suður-Ameríku]], [[Afríka sunnan Sahara|Afríku sunnan Sahara]], og í [[Eyjaálfa|Eyjaálfu]].

Upprunalega samanstóð latneska stafrófið af eftirfarandi 21 bókstöfum úrí 26þessari bókstöfum [[etrúska stafrófið|etrúska stafrófsins]]röð:

Bókstafurinn ''C'' var það form grísksGríski bókstafsinsbókstafurinn [[gamma]] notaðvarð áað ''C'' í latnesku Vesturlöndumletri, en varsá notaðstafur til að táknatáknaði bæði /g/ og /k/. Síðar um [[3. öldin f.Kr.|3. öldina f.Kr.]] breytt var bókstafnum ''Z'' í nýjum stafnum ''G'' af því að hann var ekki nauðsynlegur til að skrifa [[latneska|latnesku]]. Upp úr þessu var ''G'' notaðurnotað til að tákna /g/ og C notaðurnotað fyrir /k/. Bókstafurinn ''K'' var sjaldan notaður og var oft jafngildurjafngildi bókstafnum ''C''. EftirEinnig sigri Grikkjanna á [[1. öldin f.Kr.|1. öldinni f.Kr.]] komuvoru bókstafir ''Y'' og ''Z'' teknir í notkun í latnesku til að skrifa [[tökuorð]] úr [[gríska|grísku]]. ÞessirÞegar voruleið settirfram undirá lokinu stafrófsins. [[Claudíus]] keisarinn reyndi að kynna [[bókstafir Claudíus|þrjá nýja bókstafi]] ein þeir vöruðu ekki. Þámiðaldir innihélt latneska stafrófið eftirfarandi 23 bókstafi.: