„Rómeó og Júlía“: Munur á milli breytinga

Efni eytt Efni bætt við
Thijs!bot (spjall | framlög)
Xqbot (spjall | framlög)
Lína 15:
== Söguþráðurinn ==
Söguþráðurinn tekur sér stað í borg er Veróna hét og í grófumáli byrjar á því að Rómeó er í ástarsorg vegna konu sem hann þráði svo undurheitt en fékk ekki. Hann og félagar hans, Benvolio, Mercutio o.fl. fara því ball sem haldið er í húsum Kapúlet (Capulet) fjölskyldunnar til að draga Rómeó út úr skugganum og gá hvort að hin fagra Rósalín sé ekki þarna og jú víst er það ung og fögur stúlka sem fangar athygli Rómeós en ekki var það Rósalín heldur Júlía. Þau þekkja ekki hvert annað og vita því ekki að þau eiga að heita erkióvinir. Þau verða ástfangin og ákveða að gifta sig. Tíbalt tekur eftir því að þau hafa auga á hvor öðru og þar sem að hann er tryggur meðlimur Kapúlet fjölskyldunnar tekur hann það ekki í mál að Júlía fái að yrða á einhvern Montague aula, hvað þá giftast honum. Daginn sem Rómeó og Júlía gifta sig fer Tíbalt að finna Rómeó í fjöru fyrir að ryðjast inní boðið og draga Júlíu á tálar. Hann egnir Rómeó sem neitar að berjast þar sem honum er ekki lengur í nöp við fjölskyldu Júlíu. Vinir Rómeós skylja ekki hví hann vill ekki berjast við Tíbalt svo Mercutio gerir það fyrir Rómeó sem endar með því að hann fellur í valinn. Til að hefna vinar síns drepur Rómeó þá Tíbalt. Prins Escalus sendir Rómeó í útlegð frá Verónu fyrir þetta sem neyðir hann til að skilja sína heittelskuðu Júlíu eftir. Eyðilagður yfirgefur Rómeó Verónu vitandi það að faðir Júlíu, hr. Kapúlett, hafði kvænt hana Paris greifa sem hafði nýverið beðið um hönd hennar. Í örvæntingu sinni leggur Júlía á ráðin með föður Laurence, prestinum sem gifti hana og Rómeó. Með trega fellst faðir Laurence á að samþykkja að brúðkaup hennar og Parisar fari fram en nóttina fyrir brúðkaupsdaginn skuli hún drekka seyðinn sem lætur hana falla dá en líta út fyrir að hún sé látin. Þegar hún hafi gert það skuli hann senda eftir Rómeó til að bjarga henni. Júlía gerir það sem henni er ráðlagt og kvöldið fyrir brúðkaupið drekkur hún seyðinn en brýtur þá um leið hjörtu foreldra sinna sem halda að þau hafi misst einkadóttur sína. En ráðagerð Júlíu og prestsins fara út um þúfur. Vondar fréttir dreifast hraðar en þær góðu og áður en faðir Laurence nær að láta Rómeó vita um þetta ráðabrugg þeirra þá fréttir hann hjá einhverjum öðrum að Júlía sé dáin. Með brotið hjarta kaupir Rómeó í örvæntingu sinni eitur og fer til Verónu, ekkert getur stöðvað hann í að vera með ástinni sinni. Fyrir utan grafhýsi Júlíu hittir hann Paris sem hann neyðist til að berjast við og drepur hann. Hann kemst inn og drekkur eitrið en um leið vaknar Júlía upp úr dáinu en það er um seinan. Andartaki síðar deyr Rómeó. Með enga ástæðu lengur til að lifa tekur Júlía hníf og stingur sig banasári. Síðan lýkur bókinni með þessum orðum: Sárum trega sveipuð lifir þó, sagan af Júlíu og Rómeó.
{{Tengill ÚG|it}}
 
[[Flokkur:Harmleikir eftir William Shakespeare]]
 
{{Tengill ÚG|it}}
 
[[ar:روميو وجولييت]]
Lína 52 ⟶ 51:
[[mk:Ромео и Јулија]]
[[ml:റോമിയോ ആന്റ് ജൂലിയറ്റ്]]
[[mr:रोमिओ आणि ज्युलियेट (नाटक)]]
[[nl:Romeo en Julia]]
[[nn:Romeo og Julie]]