„Miklibær í Blönduhlíð“: Munur á milli breytinga

'''Miklibær''' er kirkjustaður og prestssetur í [[Blönduhlíð]] í [[Skagafjörður|Skagafirði]]. Þekktasti prestur sem verið hefur á Miklabæ er án efa [[Oddur Gíslason]], (1740-1786), sem varð prestur þar [[1768]]. Hann tók sér ráðskonu sem [[Miklabæjar-Solveig|Solveig]] hét og varð hún ástfangin af honum en hann vildi hana ekki og eftir að hann kvæntist annarri konu 1777 varð Solveig sinnisveik og reyndi hvað eftir annað að fremja sjálfsmorð. Það tókst henni að lokum 11. apríl 1778, er hún skar sig á háls. Hún var jarðsett utan kirkjugarðs eins og þá var gert við þá sem förguðu sér sjálfir. Sagt var að hún gengi aftur. Nokkrum árum seinna, þann 1. október 1786, fór séra Oddur til messugjörðar á [[Silfrastaðir|Silfrastöðum]] en skilaði sér aldrei aftur úr þeirri ferð. Miklar þjóðsögur urðu til um hvarf séra Odds og var sagt að Solveig hefði dregið hann og jafnvel hestinn einnig ofan í gröf sína en raunar fannst hesturinn strax morguninn eftir og í bréfi sem skrifað er 1789 kemur fram að lík séra Odds hafði fundist þá um vorið í læknum Gegni fyrir neðan bæinn.

Miklibær er kirkjustaður og prestssetur frá fornu fari og er elsta heimild um kirkju þar frá [[1234]], en í Sturlungu segir frá því að þá lét [[Kolbeinn ungi Arnórsson|Kolbeinn ungi]] vega þar [[Kálfur Guttormsson|Kálf Guttormsson]] og Guttorm son hans. Miklibær kom töluvert við sögu á [[Sturlungaöld]], einkum í [[Örlygsstaðabardagi|Örlygsstaðabardaga]]. Þar gisti [[Sturla Sighvatsson]] með hluta af liði sínu nóttina fyrir bardagann og þangað flúðu bræður hans, Kolbeinn og Þórður, aðog leitaleituðu griða í kirkjunni en neyddust að lokum til að koma út og voru teknirþá þaðanteknir og höggnir ásamt fleirum.