„Bæjarbardagi“: Munur á milli breytinga

'''Bæjarbardagi''' var bardagi sem háður var á Bæ í [[Bæjarsveit]] í [[Borgarfjörður| Borgarfirði]] 28. apríl [[1237]]. [[Sturla Sighvatsson]] hafði hrakið [[Snorri Sturluson|Snorra Sturluson]] frænda sinn frá [[Reykholt]]i árið áður og [[Þorleifur Þórðarson]] í [[Garðar á Akranesi|Görðum]] á Akranesi, frændi beggja (faðir hans, Þórður Böðvarsson í Görðum var bróðir [[Guðný Böðvarsdóttir|Guðnýjar]], móður Snorra og ömmu Sturlu) taldi Sturlu þrengja að sér og vera orðinn of gráðugan til valda. Snorri og Þorleifur söfnuðu því 400 manna liði vorið 1237 og stefndu því til Borgarfjarðar en Sturla frétti af því og kom með fjölmennara lið. Snorra leist ekki á og hvarf á brott en Þorleifur fór heim að Bæ með liðið og bjóst til varnar.▼

Bæjarbardagi var harður og mikið um grjótkast. Þetta var einn af mannskæðustu bardögum [[Sturlungaöld| Sturlungaaldar]], þar féllu 29 menn úr liði Þorleifs og margir særðust en aðeins þrír féllu úr liði Sturlu. Þorleifur komst sjálfur í [[Bæjarkirkja|Bæjarkirkju]] ásamt [[Ólafur Þórðarson hvítaskáld|Ólafi hvítaskáldi]] og fleirum og fengu þeir allir grið en þurftu að fara í útlegð næstu árin.▼