„Hjörleifur Hróðmarsson“: Munur á milli breytinga
Efni eytt Efni bætt við
Ekkert breytingarágrip |
Ekkert breytingarágrip |
||
Lína 1:
'''Hjörleifur Hróðmarsson''' var fóstbróðir [[Ingólfur Arnarson|Ingólfs Arnarsonar]] sem er talinn fyrsti [[landnámsmaður]] [[Ísland|Íslands]]. Hjörleifur kom að sögn með Ingólfi til Íslands og hafði vetursetu við [[Hjörleifshöfði|Hjörleifshöfða]] á Suðurlandi en var svo veginn af tveim [[Írland|írskum]] þrælum er hann hafði tekið í víking á Bretlandseyjum. Drápu þessi Írar húskarla Hjörleifs og tóku konur býlisins með sér til [[Vestmannaeyjar|Vestmannaeyja]] (nefndar svo vegna atburðar þessa, en íbúar Bretlandseyja voru jafnan kallaðir Vestmenn).
Ingólfur sinnti skyldum fóstbróður og fann Íra þessa í Vestmannaeyjum, sótti að þeim og drap en frelsaði konurnar. Hann havði sjeð að bátinn vantaði og qrunaði því að þeir hevðu farið til eijanna.
Björnólfur ok Hróaldur voru synir Hrómundar Gripssonar. Örn, faðir Ingólfs, var sonur Björnólfs en Hróðmar sonur Hróalds. Systir Ingólfs Arnarsonar, Helga Arnardóttir, var síðan gift Hjörleifi. Hjörleifur hét upphaflega Leifur. Í Landnámu segir svo: „en Leifr fór í hernað á Írlandi ok fann þar jarðhús mikit; þar gekk hann í, ok var myrkt, þar til er lýsti af sverði því, er maðr helt á. Leifr drap þann mann ok tók sverðit ok mikit fé af honum; siðan var hann kallaðr Hjörleifr.“
| |||