„Gler“: Munur á milli breytinga

Glerið sem er notað í heimilisglugga er nefnt flotgler, því eftir að glermassinn hefur verið bræddur og blandaður er honum fleytt út á fljótandi málmblöndu sem er eðlisþyngri en glerið. Þar flýtur glermassinn á meðan það myndar yfirborðsspennu. Vegna þess að glerið storknar á fljótandi efni er það jafn slétt og raun ber vitni.

 

Gler hefur verið notað af mönnum síðan á [[steinöld]]. [[Föníkumenn]] voru fyrstir til að búa til gler. Sagan segir að skip hafi komið hlaðið [[nítrum]] (blanda þvottasóda og pottösku) og þar sem skort hafi á eldivið voru klumpar af efninu settir á [[bálköstur|bálköstinn]] á ströndinni þar sem báturinn lá. Hafi efnið bráðnað saman við sandinn á ströndinni og undan runnið glær seigur vökvi. Þannig hafi uppgvötast hvernig búa ætti til gler. Talið er að föníkumenn hafi notað efnið til að [[glerjun|glerja]] [[leirker]] allt frá [[30. öldin f.Kr.|3000 f.Kr]], en til eru [[fornleif]]ar frá [[25. öldin f.Kr.|2500 f.Kr.]] sem sýna að gler var búið til á þeim tíma í [[Mesópótamía|Mesópótamíu]].

 

Í kringum aldamótin [[1900]] urðu miklar framfarir í glergerð í verksmiðjum. Það komu á sjónarsviðið sjálfvirkar vélar sem gátu framleitt flöskur og ljósaperur.

 

{{wikibækur|Glerblástur|glerblæstri}}

 

[[lv:Stikls]]

[[mk:Стакло]]

[[ms:Kaca]]

[[mt:Ħġieġ]]