„Vélbyssa“: Munur á milli breytinga
Efni eytt Efni bætt við
Ekkert breytingarágrip |
Ekkert breytingarágrip |
||
Lína 1:
[[Mynd:Maxim_machine_gun_Megapixie.jpg|thumb|right|.303 [[Maxim-vélbyssa]] á þrífæti.]]
'''Vélbyssa''' er [[sjálfvirkt skotvopn|alsjálfvirkt skotvopn]] sem ýmist er laust eða situr á festingu. Vélbyssa er venjulega hönnuð til að skjóta [[riffilskot]]um, venjulega með tíðni á bilinu 400-1200 skotum á múnútu, þó að slík skothríð geti sjaldnast varað samfleytt í eina míútu.
== Eldri gerðir ==
Ekki löngu eftir að algengt varð að útbúa fótgönguliða með byssum komu fram hugmyndir af byssum sem gátu skotið mörgum skotum á stuttum tíma. Fyrstu byssurnar voru yfirleitt með mörgum hlaupum sem hvert um sig skaut álíka stóru skoti og fótgönguliðsbyssa. Þegar hleypt var af skutu byssurnar ýmist öllum skotunum í einum vettvangi eða í einni runu svo að erfitt var að stjórna skothríðinni og eftir að hleypt hafði verið af tók gríðarlangan tíma að hlaða upp á nýtt og auk þess voru vopnin álíka fyrirferðarmikil og léttar [[fallbyssa|fallbyssur]]. Þegar komið var fram á 19. öld fór að koma fram meiri áhugi á vopnum sem gátu, í stað þess að senda eina skothrinu, skotið og hlaðið sig jafnóðum svo að hægt var að skjóta jafnri skothrinu í nokkurn tíma. Nokkrar gerðir af slkíkum vopnum voru reyndar, og voru flestar handknúnar og óáreiðanlegar.
Einna best reyndusk svokallaðar [[gatlingbyssa|gatlingbyssur]] sem höfðu nokkur hlaup á sívalningi sem var snúið með handsveif og skaut og hlóð sig jafnóðum í snúningnum. Meðan enn var notast við [[svart púður]] safnuðust fljótt upp óhreinindi í byssunum svo þær brugðust oft þegar þau söfnuðust upp. Þegar nýar gerðir púðurs sem skildu eftir mun minni óhreinindi komu fram seint á 19.öld var hægt að bæta áreiðanleika þessara vopna en þá komu líka fljótlega fram [[Maxim-vélbyssa|Maximvélbyssur]] sem voru fyrsta útbreidda tegund vélbyssa sem notaði bakslag af síðasta skoti til að hlaða nýju í. Þær voru vatnskældar og fyrirferðarmiklar, en gátu haldið áfram að skjóta áreiðanlega í langan tíma og reyndust eitt af skæðustu vopnum fyrri heimsstyrjaldar.
Við upphaf 20. aldar komu einnig fram léttari loftkældar vélbyssur og á millistríðsárunum komu fram nýjar loftkældar vélbyssur sem voru mjög svipaðar nútíma vélbyssum, vógu oft 9-16kg, skutu riffilskotum á bilinu 7,5-8mm hlaupvídd og var auðvelt að flytja með fótgönguliði og fljótlegt að setja upp.
Þar ber heldt að nefna bresku [[Bren vélbyssa|BREN vélbyssuna]](sem var byggð á tékkneskri hönnun), hina þýsku og sérlega nútímalegu [[MG-34]] (sem þróaðist í hina afar þekktu MG42 sem er enn í notkun lítð breytt), bandarísku [[Browning M1919]] og rússnesku [[DP vélbyssan|DP]]. Þessi vopn voru reynd til þrautar og útfrá þeirri reynslu voru línurnar lagðar fyrir nútíma vélbyssur.
== Hlutverk ==
== Tengt efni ==
| |||