„Ormur Jónsson Svínfellingur“: Munur á milli breytinga

'''Ormur Jónsson Svínfellingur''' (d. [[5. september]] [[1241]]) var íslenskur [[goðorðsmaður]] og höfðingi á 13. öld. Hann var sonur Jóns Sigmundssonar (d. 14. júlí 1212) á [[Valþjófsstaður|Valþjófsstað]] og síðar [[Svínafell í Öræfum|Svínafell]]i og konu hans, Þóru eldri (d. 1203), dóttur [[Guðmundur gríss Ámundason|Guðmundar gríss]] Ámundasonar. Hálfbræður hans voru [[Brandur Jónsson|Brandur]] ábóti í [[Þykkvabæjarklaustur|Þykkvabæ]] og biskup á Hólum og Þórarinn goðorðsmaður (d. 1239), faðir [[Þorvarður Þórarinsson|Þorvarðar]] og [[Oddur Þórarinsson|Odds Þórarinssona]]. Ormur var sagður vinsælastur af öllum óvígðum höfðingjum á þeim tíma því að hann leiddi hjá sér þann hernað og óöld er flestir hinna vöfðust í en hélt hlut sínum óskertum.▼

Ormur bjó fyrst á Svínafelli í Öræfum en síðar í [[Skál á Síðu]]. Kona hans var Álfheiður Njálsdóttir. Synir þeirra voru [[Sæmundur Ormsson]] (um 1227 - [[13. apríl]] [[1252]], sem giftist Ingunni dóttur [[Sturla Sighvatsson|Sturlu Sighvatssonar]], og Guðmundur Ormsson (um 1235 - 13. apríl 1252). [[Ögmundur Helgason]] í [[Kirkjubæjarklaustur|Kirkjubæ]], sem giftur var föðursystur þeirra, lét taka þá af lífi og segir frá þeim atburðum í [[Svínfellingasaga|Svínfellingasögu]]. Einnig áttu þau soninn [[Ormur Ormsson|Orm]], sem fæddist eftir lát föður síns og varð síðar höfðingi Svínfellinga.▼