„Rúm (húsgagn)“: Munur á milli breytinga

Í ''[[Ódysseifskviða|ÓdysseifskviðunniÓdysseifskviðu]]'' segir af rekkju og er líklega elsta frásögn af rúmstæði. Í kviðunni segir frá brúðkaupsrúmi Ódysseifs og konu hans [[Penelópa|Penelópu]], en það var úr gríðarstórum [[olíuviður|olíuviði]] sem stóð þar sem þau giftust. [[Hómer]] skrifaðilýsti líkaeining umtréverki tréverk rúmannarekkjanna sem voru með ígreypingum úr [[gull]]i, [[silfur|silfri]] og [[fílabein]]i. Forngríska rúmið var með ramma úr timbri, höfuðgafli og voru þakin skinnum. Síðar var rúmstæðið [[spónn|spónlagt]] dýrum viðum — stundum klætt fílabeini og þakið [[skjaldbökuskel]]með fætur úr silfri — en líka oft úr [[brons]]i.

[[Rómaveldi|Rómverjar]] gerðu sér dýnur úr [[reyr]], [[hey]]i, [[ull]] eða [[fjöður|fjöðrum]] og höfðu litla púða til skrauts og þæginda. Rómverskar rekkjur voru tveggja manna og með höfuðgafli. Rúmstæði þeirra voru há og gengið upp stiga til þess að komast í þær.