„Leðurskjaldbaka“: Munur á milli breytinga

Leðurskjaldbökur hafa átt það til að rekast norður með austurströnd Ameríku með [[Golfstraumurinn|Golfstrauminum]] allt norður um [[New York]]. Árið [[1963]], þann [[1. október]] <ref>[http://www.timarit.is/titlebrowseview_page_init.jsp?issueIDpageId=415687&pageSelected=22&lang=01353284 Morgunblaðið 1963]</ref> , veiddist leðurskjaldbaka í [[Steingrímsfjörður|Steingrímsfirði]] á [[Strandir|Ströndum]]. Einar Hansen formaður á 7 tonna báti, sem gerði út frá [[Hólmavík]] og sonur hans Sigurður höfðu hana með sér í land. Þeir feðgar voru að koma úr róðri og höfðu lokið við að draga línuna kl. 11:30. Veður var eindæma gott, sléttur sjór og sólskin. Að öðrum kosti hefðu þeir ekki séð skjaldbökuna, því aðeins lítið af afturhluta skjaldarins stóð upp úr sjó. Þeir vissu ekki hvað þetta væri, og fóru því varlega að gripnum, héldu jafnvel að dýrið mókti í sjávarskorpunni. Fljótt komust þeir þó að raun um að hún var dauð eftir að hafa borið í hana ífæru. Síðan settu þeir feðgar hákarlakrók í kjaft skepnunnar og drógu hana á síðu bátsins á hægri ferð til Hólmavíkur. Skjaldbakan reyndist alveg óskemmd og var ekki einu sinni lykt af henni. Hún var þegar sett í frysti.