Munur á milli breytinga „Silfurberg“

Danski fræðimaðurinn [[Rasmus Bartholin]] lýsti fyrstur hinu tvöfalda ljósbroti í silfurbergi í bók sinni ''Experimenta crystalli Islandici'' (16701669). Síðan hafa fjölmargir vísindamenn byggt rannsóknir á því, svo sem [[Christian HuyghensHuygens]], [[Isaac Newton]] og margir fleiri. Rekur Leó Kristjánsson þá sögu í neðangreindum ritgerðum.

Mesta silfurbergsnáma hér á landi er á [[Helgustaðir|Helgustöðum]] við [[Reyðarfjörður|Reyðarfjörð]]. Stærstu og tærustu kristallarnir hafa fundist þar á dálitlu svæði í holum og bergsprungum fullum af rauðleitum leir, og virðist leirinn hafa verndað kristallanakristalana.

Stærstu silfurbergskristallar sem fundist hafa komu úr Helgustaðanámu, og voru margir þeirra alveg tærir og gallalausir. Flestir þeirra fóru í vinnslu, en nokkrir eru á söfnum erlendis. Um aldamótin 1900 fékkst úr námunni stærsti kristallinn sem vitaðsögur erfara umaf, um 300 kg að þyngd (um einn rúmmetri), en því miður var hann klofinn niður til vinnslu og er ekki til nákvæm lýsing á honum.

Silfurberg er mjög stökkt og viðkvæmt í vinnslu og þarf því að grafa eftir því með handverkfærum, helst tréfleygum. Silfurbergið þolir illa högg og koma þá brestir í það. Ef mikið er um bresti missir silfurbergið tærleikann og verður hvítthvítleitt. Slíkt silfurberg var kallað „rosti“. Talið er að miklar skemmdir hafi orðið á silfurberginu í Helgustaðanámu þegar [[sprengiefni]] var notað í vinnslunni {{heimild vantar}}.