„Hannes Bjarnason“: Munur á milli breytinga

'''Hannes Bjarnason''' ([[14. janúar]] [[1777]] – [[9. nóvember]] [[1838]]) var prestur og skáld í [[Skagafjörður|Skagafirði]]. Hann var fæddur í [[Djúpidalur|Djúpadal]] í [[Blönduhlíð]], sonur Bjarna Eiríkssonar og konu hans Sigríðar Jónsdóttur en afi hans var Mera-Eiríkur Bjarnason, ættfaðir Djúpadalsættar. Hann varð stúdent frá [[Hólaskóli (1106-1802)|Hólaskóla]] [[1801]] og var í næstsíðasta árgangi sem þaðan var útskrifaður. Hannes sótti á næstu árum um ýmis prestsembætti en fékk ekki og var talið að það mætti að einhverju leyti rekja til vísnagerðar hans og orðbragðs. Hann kvæntist Sigríði Jónsdóttur frá Litla-Dunhaga í Hörgárdal og bjuggu þau á ýmsum jörðum í austanverðum Skagafirði við fremur þröngan kost. Hannes varð loks prestur á [[Ríp]] í [[Hegranes]]i [[1829]] og gegndi því embætti til dauðdags.