„Steinvör Sighvatsdóttir“: Munur á milli breytinga

'''Steinvör Sighvatsdóttir''' (d. [[17. október]] [[1271]]) var íslensk kona á [[Sturlungaöld]]. Hún var af ætt [[Sturlungar|Sturlunga]], dóttir [[Sighvatur Sturluson|Sighvatar Sturlusonar]] og [[Halldóra Tumadóttir|Halldóru Tumadóttur]]. Um 1230 giftist hún [[Hálfdan Sæmundsson|Hálfdani]], syni [[Sæmundur Jónsson|Sæmundar Jónssonar]] í [[Oddi|Odda]], og bjuggu þau á [[Keldur|Keldum]] á [[Rangárvellir|Rangárvöllum]]. Hálfdan blandaði sér lítið í deilur samtíðarmanna sinna en Steinvör var ekki jafnafskiptalítil, enda var fjölskylda hennar jafnan í miðdepli átakanna og faðir hennar og sex bræður féllu fyrir vopnavaldi. Steinvör virðist hafa verið mikilsvirt af samtíðarmönnum og haft meiri áhrif en gerðist almennt um konur á þeim tíma. Þegar [[Þórður kakali Sighvatsson|Þórður kakali]] bróðir hennar átti í deilum við sunnlenska bændur haustið 1242 úrskurðaði hún í málum þeirra ásamt [[Sigvarður HallmarssonÞéttmarsson|Sigvarði]] Skálholtsbiskupi og var ákveðið að ef þau yrðu ekki sammála skyldi Steinvör ráða.