„Ættarnafn“: Munur á milli breytinga

:Um beygingu ættarnafna get ég ekki gefið neina algilda reglu. Sjálfum er mér tamt að setja á þau eignarfallsendingu í flestum tilvikum. Ég tala t.d. um greinar Ævars Kvarans og heildverslun Þorsteins Blandons, kenningar Níelsar Dungals og ríkisstjórn Gunnars Thoroddsens. Hitt verð ég að játa, um ættarnöfn sem enda svo ókvenlega sem á -son og -sen, að þá hef ég ekki eignarfalls-ess á kvennanöfnum. Þá segi ég til dæmis: Þulur Theódóru Thoroddsen. Hér verð ég því að skírskota mjög til smekks manna. [..] Hitt verð ég að játa, að vandinn eykst þegar kemur að viðurnefnum eins og Kolka. Ég held ég myndi þó tala um ljóð Páls Kolku fremur en Páls Kolka. <ref>[http://timarit.is/view_page_init.jsp?pageId=1661564 Íslenskt mál; grein í Morgunblaðinu 1987]</ref>