„Dísilolía“: Munur á milli breytinga

Hægt er að vinna dísilolíu úr hráolíu með [[þrepaeiming]]u við um það bil 200 - 400°C. <ref>Energy Information Administration. (e.d.). Sótt 10. apríl 2009 af http://www.eia.doe.gov/kids/energyfacts/sources/non-renewable/oil.html#How%20used</ref><ref>Moore, Stanitski, Jurs. (2008). Chemistry: The Molecular Science. Ástralía: Thomson, Brooks/Cole</ref> Dísilolían samanstendur aðallega af kolvetniskeðjum með fjölda kolefnisatóma á bilinu 10 - 15. Auk þess inniheldur hún mismikið af brennisteini, köfnunarefni og öðrum óhreinindum eftir því hvernig hráolían sem hún er unnin úr er samsett.<ref>Jansson, Rickard. (2008). ''An Assessment of Biofuels and Synthetic Fuels as Substitutions of Conventional Diesel and Jet Fuels. '' Master´s thesis:Linköpings universitet. Sótt 9. apríl 2009 af http://liu.diva-portal.org/smash/record.jsf?pid=diva2:17579</ref> Dísilolía sem unnin er úr hráolíu inniheldur milli 18 og 30% meiri orku á rúmmál en [[bensín]]. <ref>Energy Information Administration. (e.d.). Sótt 10 apríl 2009 af http://www.eia.doe.gov/kids/energyfacts/sources/non-renewable/diesel.html</ref>

Breyta má grænmetisolíu með [[umesterun]] þannig að hægt sé að nota hana á dísilvélar. Lífdísilolía hefur örlítið minna orkuinnihald en dísilolía sem unni er úr hráolíu. Hún inniheldur einnig minna magn af brennisteini og arómatískum efnasamböndum. Algengast er að lífdísilolía sé framleidd úr sojabaunaolíu (soybean oil) eða rapeseed. Sojabaunaolía er mikilvæg í fæðuframleiðslu og er framleiðsla lífdísilolíu úr henni frekar dýr vegna þess hve eftirsótt hún er á matvælamarkaði. Lífdísilolía mengar minna og er umhverfisvænni en olía sem unnin er úr hráolíu og hægt er að nota hana á dísilvélar án þess að breyta þurfi vélunum á nokkurn hátt. Grænmetisolíur eru endurnýjanleg auðlind og er orkuinnihald þeirra svipað og dísilolíu sem unnin er úr hráolíu. Taka verður samt með í reikninginn að mikil notkun á grænmetisolíu til dísilframleiðslu getur haft áhrif á fæðuframleiðslu og jafnvel valdið hungursneyðum í þróunarlöndunum. Hægt er að nýta notaða matarolíu sem fellur til, til dísiloíuframleiðslu. Sú framleiðsla er hins vegar flóknari sökum óhreininda olíunnar.<ref>Demirbas, Ayhan. (2008). ''Biodiese.: A Realistic Fuel Alternative for Diesel Engines''. Sótt 11 apríl 2009 af http://books.google.com/books?id=0vBalrSH_OEC&pg=PA74&dq=Rudolf+Diesel+vegetable#PPA65,M1</ref>