„Bjarni Pálsson“: Munur á milli breytinga

'''Bjarni Pálsson,''' fæddur [[17. maí]] [[1719]] að [[Upsakirkja|Upsum]] á Upsaströnd ([[Dalvík]]), dáinn [[8. september]] [[1779]] að [[Nesstofa|Nesi]] á [[Seltjarnarnes]]i, var [[Ísland|íslenskur]] [[læknir]] og [[náttúrufræðingur]]. Foreldrar hand voru sr. [[Páll Bjarnason]] prestur á Upsum og Sigríður Ásmundsdóttir. Bjarni innritaðist í [[Kaupmannahafnarháskóli|Kaupmannahafnarháskóla]] [[1746]] og lagði þar stund á [[læknisfræði]] og [[náttúruvísindi]]. Hann lauk síðan læknanámi í september [[1759]] fyrstur Íslendinga. Bjarni var einn af boðberum [[upplýsingin á Íslandi|upplýsingarinnar á Íslandi]]. Hann var skipaður fyrsti [[landlæknir Íslands]] [[18. mars]] [[1760]] og bjó eftir það á [[Bessastaðir|Bessastöðum]] og síðan á Nesi þar sem nú er [[Nesstofa]] á Seltjarnarnesi. ÁrinÁ námsárum sínum [[1750]] og [[1752]]-[[1757]] ferðaðist hann um Ísland ásamt [[Eggert Ólafsson|Eggerti Ólafssyni]] á sérstökum styrk frá danska ríkinu. Þá gengu þeir félagar m.a. á [[Hekla|Heklu]] fyrstir manna svo vitað sé. Það var aðfararnótt 20. júní 1750 sem þeir stóðu á Heklutindi. Afrakstur ferðalaganna um landið var [[Íslandslýsing]], sem kölluð er ''[[Ferðabók Eggerts og Bjarna]]'' og kom út árið [[1772]] en hefur oft verið gefin út síðan.