„Kæsing“: Munur á milli breytinga

'''Kæsing''' er verkunaraðferð sem er notuð er á [[skata|skötu]] og [[hákarl]] til að gera þau æt, en báðar tegundir eru [[brjóskfiskur|brjóskfiskar]] og geymanota [[þvagefni]] og [[trímetýlamín N-oxíð|trímetýlamín ''N''-oxíð]] til að viðhalda osmósuþrýstingi í [[vöðviblóð|vöðvunumblóði]] á sama róli og í staðinnsjóvatni. fyrirÞessi aðefni skiljaeru þaðþví úttil meðstaðar útgangií einsnægilega ogháum fleststyrk dýrí gera.holdi Þvagefnidýranna til að ervera eitraðeitruð fyrir menn, en við kæsingu brotnarbrotn þaðþau niður í [[ammoníak]] (og svolítið [[vetni]]) sem er [[rokgirni|rokgjarnt]] og rýkur því að mestu úr kösinni þannig að vefurinn sem eftir er verður ætur. Sagnorðið ''að kæsa'' er skylt germönskum orðum fyrir ost, cheese á ensku, kaas á hollensku og Käse á þýsku, en lyktin af kæstum mat er ekki ósvipuð lyktinn af sterkum osti.