Fálkafáninn

Fálkafáninn var fáni sem var óopinberlegt tákn Íslands í lok 19. aldar, og gerður eftir hugmyndar Sigurðar málara.

Þegar líða tók á 19. öld vildu menn taka fálkann upp í skjaldarmerki Íslands í stað flatta þorsksins og hugsuðu menn sér þá jafnframt, að fálkinn yrði í fána Íslendinga. Þá hófust og skrif um það, að hvítt og blátt væru hinir sönnu þjóðarlitir Íslendinga. Sigurður málari Guðmundsson vakti einna fyrstur máls á því, að fálkinn væri sæmilegra tákn en þorskurinn, og fyrir atbeina hans tóku stúdentar fálkann upp í merki sitt (1873) og skólapiltar nokkru seinnna. Fálkahugmynd Sigurðar breiddist ört út, og á þjóðhátíðinni 1874 var merki með hvítum fálka í bláum feldi mjög víða notað við hátíðahöldin á Íslandi og jafnvel meðal Íslendinga í Vesturheimi. Var mikil hreyfing uppi um það, að hvítur fálki í bláum feldi skyldi vera þjóðtákn Íslendinga, og þá bæði skjaldarmerki og fáni, að svo miklu leyti, sem menn gerðu sér ljósan greinarmun á þessu tvennu. Fram undan aldamót voru fánar af þessari gerð víða notaðir við hátíðahöld, einkum á þjóðhátíðum.

Tengt efni

• Hvítbláinn
• Íslenski fáninn
• Þorskafáninn

  Þessi grein er stubbur. Þú getur hjálpað til með því að bæta við greinina.