„Heljarhrun“: Munur á milli breytinga
Efni eytt Efni bætt við
m interwiki en.wiki |
skipti þessu aðeins upp og setti inn mynd |
||
Lína 1:
[[Image:Big crunch.png|thumb|Samkvæmt tilgátunni um heljarhrun mun alheimurinn enda í [[óendanleiki|óendanlega]] [[þéttleiki|þéttri]] [[sérstæða|sérstæðu]]]]
'''Heljarhrun''' er ein af mörgum tilgátum um „endalok“ [[alheimurinn|alheimsins]] (endamörk tímarúms), þar er gert ráð fyrir að nægir [[kraftur|kraftar]] séu fyrir hendi til að stöðnun verði á útþenslu alheimsins og er sú sérstæða kölluð hámarksstærð alheimsins; og hann byrji að dragast aftur saman á svipað löngum tíma og hann hefur verið að þenjast út. Rúmsveigja alheimsins þarf að vera nógu mikil til að vera jákvæð til þess að heimurinn byrji að dragast aftur saman. Ef rúmsvegjan er of lítil, eða fyrir neðan það sem kallast markþéttleiki, heldur heimurinn áfram að þenjast út.▼
'''Heljarhrun''' er í [[heimsfræði]] [[tilgáta|tilgáta]] um að [[alheimurinn]] muni á endanum hætt að þenjast út og byrja að dragast aftur saman (andstæða [[miklihvellur|miklahvells]]) þangað til hann myndar [[óendanleiki|óendanlega]] [[þéttleiki|þétta]] [[sérstæða|sérstæðu]] þar sem [[tímarúm]] mun enda.
== Forsendur ==
▲
Margar rannsóknir benda hinsvegar til þess að þetta eigi ekki eftir að gerast, heldur eigi heimurinn eftir að þenjast út með meiri hraða en áður og [[þyngdarafl]]ið verði ekki nægilegt til að halda aftur af því.
{{stubbur}}
[[Flokkur:Stjarneðlisfræði]]
[[Flokkur:Heimsfræði]]
| |||