|
'''Marcus Aurelius Severus Alexander''' ([[1. október]] [[208]] – [[18. mars]] [[235]]), þekktur sem '''Alexander Severus''', var [[rómarkeisari]] af [[severísku ættinni]], á árunum [[222]] – [[235]].
Alexander Severus var 13 ára þegar [[Elagabalus]], keisari og frændi hans, var, árið 222, tekinn af lífi af lífvarðasveit keisarans. Í kjölfarið var Severus skipaður keisari. Amma SeverusarAlexanders (og Elagabalusar), hin valdamikla Julia Maesa, var á bakvið samsærið um að koma Elagabalusi frá völdum og að gera SeverusAlexander að keisara.
SeverusAlexander var mjög háður móður sinni, Juliu Mamaeu, og varð hún mjög valdamikil í keisaratíð hans. Hún skipaði marga ráðgjafa til að leiðbeina hinum unga keisara en einn af þeim var sagnaritarinn [[Cassius Dio]].
Samskipti SeverusarAlexanders við herinn voru ekki góð, aðallega vegna að móðir hans skar niður útgjöld til hersins. Afleiðing þessa var óánægja og lítill agi herdeilda víðsvegar um heimsveldið.
Árið [[230]] hófust árásir [[Persía|persneska]] [[Sassanid veldið|Sassanid veldisins]] inn á rómverskt landsvæði. SeverusAlexander hélt þá austur og gerði gagnárásir sem voru að nokkru leiti árangursríkar og persarnir voru stöðvaðir. Árið [[234]] réðust svo germanskir þjóðflokkar yfir [[Rín (fljót)|Rín]], inn í [[Gallía|Gallíu]]. Alexander safnaði liðsauka frá herdeildum í austurhluta rómaveldis og hélt til Gallíu. Þegar á hólminn var komið kaus Alexander að borga germönunum til að fresta átökum. Þessi aðferð hans þótti ekki bera vott um herkænsku eða hugrekki af hálfu keisarans og þar sem hann var þá þegar óvinsæll á meðal hersins var nýr keisari, [[Maximinus Thrax]], hylltur árið [[235]]. Fljótlega eftir þetta var Alexander Severus tekinn af lífi. Við dauða Alexanders, og valdatöku Maximinusar, er vanalega miðað við að hin svokallaða [[3. aldar kreppa]] hafi hafist.
[[Flokkur:Rómverskir keisarar]]
| 