„Guðbrandur Vigfússon“: Munur á milli breytinga

Guðbrandur var styrkþegi Árnasafns 1856-1866 og var í stjórn [[Ný félagsrit|Nýrra félagsrita]] 1858-1864. Hann var í Noregi 1854 og Þýskalandi 1859, og skrifaði ferðasögurfróðlegar fráfrásagnir af þeim ferðum (sjá ''Ný félagsrit'' 1855 og 1860). Sú fyrrnefnda var gefin út á norsku árið 1990.

Árið 1864 fluttist Guðbrandur til Englands, var fyrst tvö ár í [[Lundúnir|Lundúnum]], en fluttist svo til [[Oxford]] 1866, og bjó þar til æviloka. Fyrsta áratuginn á Englandi vann Guðbrandur að útgáfu á Íslensk-Enskri orðabók, sem kennd er við hann og [[Richard Cleasby]], en [[Konráð Gíslason]] hafði einnig unnið talsvert að undirbúningi hennar í Kaupmannahöfn. Bókin kom út í heftum á árunum 1869-1874, og var því lokið á þúsund ára afmæli Íslandsbyggðar. Þessi orðabók hefur í meira en öld verið mikilvægasta hjálpartæki enskumælandi manna við nám í [[Íslenska|íslensku]]. Í framhaldi af orðabókinni gaf hann út ''Icelandic Prose Reader'', 1879.

Eftir Guðbrand liggur geysimikið í ritstörfum, einkum fornritaútgáfur. Hann var óvenju hugmyndaríkur og snjall fræðimaðurtextafræðingur. Traustustu verk hans eru frá árunum í [[Kaupmannahöfn]], þar sem hann starfaði mikið með [[Jón Sigurðsson (forseti)|Jóni Sigurðssyni]]. Þó að dvölin á Englandi væri að mörgu leyti örvandi fyrir hann, þá galt hann þess að þar var hann fjarri frumheimildum þeirra rita sem hann fékkst við. Treysti hann þá oft á sitt ótrúlega minni, og ýmsar uppskriftir sem hann hafði gert þegar hann vann á [[Árnasafn]]i. Gætir þess mest í síðustu ritum hans, einkum ''Origines Islandicae'', sem gefið var út að honum látnum, og hefur ekki verið fulllokið frá hans hendi.

Meðal þess sem Guðbrandur vann að í Oxford varvoru ''[[Orkneyinga saga]]'' og ''[[Hákonar saga Hákonarsonar|Hákonar saga]]'', sem hann gaf út í hinu þekkta heimildasafni um sögu Bretlandseyja: [[Rolls series]]. Með þeim fylgdu ''Saga Magnúsar Eyjajarls'' og brot úr ''Sögu Magnúsar lagabætis''. Þessi rit voru einnig birt í enskri þýðingu [[George Webbe Dasent]]s. Alls voru þetta fjögur bindi, sem komu út á árunum 1887-1894. Einnig gaf hann út ''Sturlunga sögu'' í tveimur bindum, og er í inngangsritgerð hans að þeirri útgáfu frábærtmjög gott yfirlit um íslenskar fornbókmenntir og varðveislusögu þeirra, ritað af ástríðumikilli innlifun.

* ''Icelandic-English Dictionary'', Oxford 1874. Árið 1962 kom önnurÖnnur útgáfa með 52 bls. viðauka eftir [[William A. Cragie]] kom út 1957, endurprentuð 1962.