„Bandamenn (seinni heimsstyrjöldin)“: Munur á milli breytinga

'''Bandamenn í [[seinni heimsstyrjöldin|seinni heimsstyrjöldinni]]''' voru þau ríki sem í því stríði börðust gegn hinum svokölluðu [[Öxulveldin|öxulveldum]]. Til hópsins teljast fyrst og fremst [[Bretland]], [[Frakkland]], [[Sovétríkin]], [[Kína]] og [[Bandaríkin]] en fleiri, smærri, þjóðir eru þó þeirra á meðal.

 

Árið [[1904]] höfðu Frakkland og Bretland gengið í hernaðarbandalag sem var í fullu gildi við upphaf [[Seinni heimsstyrjöldin|seinni heimsstyrjaldarinnar]].

Á fjórða áratugnum voru blikur á lofti í [[alþjóðastjórnmál|evrópskum stjórnmálum]]. Ríkisstjórnir Breta og Frakka óttuðust báðar aukinn hernaðarlegan og iðnaðarlegan mátt [[Þýskaland|Þýskalands]] og höfðu fullan hug á að standa saman ef til stríðs við Þjóðverja kæmi.

Sovétmenn höfðu á árinu [[1939]] gert [[Molotoff Ribbentrop samningurinn|samning]] við Þjóðverja um að ríkin tvö réðust hvorugt á annað.

 

Þegar Þjóðverjar réðust á Pólverja þann [[1. september]] 1939 stóðu Bretar og Frakkar við skuldbingar sínar gagnvart Pólverjum og sögðu Þjóðverjum stríði á hendur á næstu dögum. Margar nýlendur Breta sögðu Þjóðverjum sömuleiðis stríð á hendur fáum dögum síðar.

 

Bandaríkjamenn voru framanaf stríðs hlutlausir en höfðu þá stutt Breta og síðarmeir Sovétmenn leynt og ljóst. Eftir að [[Árásin á Pearl Harbor|stríð Bandaríkjamanna við Japani hófst]] tóku þeir að beita sér beint gegn Japan og Þýskalandi og bandamönnum þeirra.

 

Fyrir utan þau ríki sem komu fram áður eru mjög mörg sem teljast hluti af bandamönnum. Þess ber þó að geta að eftir að ljóst var orðið að Þjóðverjar myndi tapa stríðinu í Evrópu og Japanir í Kyrrahafi og ákveðið hafði verið a stofna [[sameinuðu þjóðirnar]] voru gerð þau inngönguskilyrði fyrir því að ganga í sameinuðu þjóðirnar, að viðkomandi ríki lýsti yfir stríði á hendur [[Öxulveldin|öxulveldunum]]. Flest löndin á listanum lögðu ekkert fram til stríðsrekstrarins.

 

* [[Mongólía]], [[1945]]

 

 

[[Flokkur:Hernaðarbandalög]]