„Gjóska“: Munur á milli breytinga

'''Gjóska''' ([[gríska]] og eldra heiti á íslensku: '''tefra''') er samheiti um loftborin, föst [[gosefni|gosefna]], sem þeyst hafa upp úr [[eldgígur|eldgíg]], [[storknun|storknað]] að hluta til eða fullu á fluginu og fallið til [[jarðvegur|jarðar]].

Gjóska skiptist eftir [[korn (steindafræði)|kornastærð]] í [[klepri|klepra]], [[gjall]], [[vikur]] og [[Eldfjallaaska|ösku]]. Hún er blöðrótt og létt í sér og getur flotið tímabundið á [[vatn]]i (uns hún verður [[vatnsósa]]).

[[Sigurður Þórarinsson (jarðfræðingur)|Sigurður Þórarinsson]] bað [[Vilmundur Jónsson (landlæknir)|Vilmund Jónsson]] [[landlæknir|landlækni]] að smíða íslenskt orð í stað gríska orðsins ''tefra'' sem samheiti yfir eldfjallaösku, vikur og gjall. Orðið kom fyrst út á prenti árið [[1968]] í tímaritinu ''[[Náttúrufræðingurinn]]''.