„Kristnitakan á Íslandi“: Munur á milli breytinga

'''Kristnitakan á Íslandi''' er það tímabil um [[1000]] í sögu [[Íslands]] sem greinir frá því þegar Íslendingar taka [[kristni|kristna]] trú en áður höfðu þeir trúað á [[Æsir|Æsi]] skv. [[Ásatrú]].

 

 

Stuttu fyrir [[1000|árið 1000]] kom hingað [[Saxland|saxneskur]] biskup, sem hét Friðrekur á vegum [[Haraldur blátönn|Haraldar blátannar]] Danakonungs. Honum varð lítið ágengt í kristniboði sínu en vígði þó kirkju við [[Ás]] í [[Hjaltadalur|Hjaltadal]]. Sumar heimildir segja [[Ólafur Tryggvason|Ólaf Tryggvason]] konung Noregs hafa fyrst sent hingað Stefni Þorgilsson af Kjalarnesi í kristniboð. Í Íslendingabók segir [[Ari fróði]] að Ólafur konungur hafi sent hingað prestinn Þangbrand. Þar segir að Þangbrandur hafi verið á Íslandi í rúmt ár, skírt meðal annarra þá [[Hjalti Skeggjason|Hjalta Skeggjason]] úr [[Þjórsárdalur|Þjórsárdal]] og [[Gissur hvíti Teitsson|Gissur hvíta Teitsson]] frá [[Mosfell]]i og vegið tvo eða þrjá menn sem níddu hann. Segir sagan að Þangbrandur hafi snúið aftur til Ólafs og sagt honum að hann hefði litla trú á því að Íslendingar myndu taka kristni. Á Ólafur þá að hafa reiðst gífurlega.