|
|
|
'''Benedikt Sveinbjarnarson Gröndal''' ([[6. október]] [[1826]] - [[2. ágúst]] [[1907]]) fæddist á [[Eyvindarstaðir|Eyvindarstöðum]] á Álftanesi[[Álftanes]]i, sonur [[Sveinbjörn Egilsson|Sveinbjarnar Egilssonar]] og konu hans, [[Helga Gröndal|Helgu Gröndal]], sem var dóttir Benedikts Gröndals landsyfirréttardómara og skálds. Benedikt lærði í [[Bessastaðaskóli|Bessastaðaskóla]] og nam síðan náttúrufræði og bókmenntir við [[Kaupmannahafnarháskóli|Hafnarháskóla]]. Hann kenndi síðan nokkur ár við [[Lærði skólinn|Lærða skólann]] í [[Reykjavík]] en hélt svo aftur utan og dvaldi um tíma í [[Þýskaland]]i og [[Belgía|Belgíu]]. Eftir það fór hann aftur í Hafnarháskóla og lauk þaðan meistaraprófi í [[norræn fræði|norrænum fræðum]] fyrstur Íslendinga. Hann fluttist síðan aftur til Íslands og dvaldi lengst af í Reykjavík og kenndi þar um nokkurra ára skeið við Lærða skólann. Benedikt var afar fjölhæfur maður. Hann var snilldar [[teikning|teiknari]], lagði sig eftir [[náttúrufræði]] og tungumálum[[tungumál]]um, var ljóðskáldljóð[[skáld]] í [[rómantíska stefnan|rómantískum]] anda og samdi leikrit og sögur.
Frægasta verk hans er líklega [[Heljarslóðarorrusta]], gamansaga um [[orrustan við Solferino|orrustuna við Solferino]] [[1859]] og ýmsa samtímaatburði aðra, erlenda sem innlenda. Söguna skrifaði hann í stíl [[fornaldarsaga|fornaldarsagna]] og er fyndni hennar ekki síst fólgin í þeim fáránleika sem skapast af því.
==Heimild==
|
