Dulritun

Dulkóðun er sú aðgerð (eða aðferð?) að breyta upplýsingum á þann hátt að ekki sé hægt að ná fram upprunalegu gögnunum nema vita ákveðið leyndarmál eða búa yfir ákveðnum lykil.

Dulkóðun á sér langa sögu og hefur framþróun hennar aðallega átt sér stað beint eða óbeint í tengslum við stríðsrekstur. Fyrstu dulmálin voru einföld hliðrunardulmál sem byggjast á því að hverjum staf í texta er hliðrað um ákveðið bil í stafrófinu og verður textinn þar með óskiljanlegur. Auðvelt reyndist þó að brjóta þessi dulmál og hefur þróun dulmála leitt af sér mun þróaðri aðferðir til að fela upplýsingar. Dulmál (eða dulkóðun, þar sem þetta eru ekki beint mál lengur) eru í notkun á hverjum degi og notfæra sér margir þá tækni án þess að gera sér grein fyrir því. Þannig eru tengingar í örugga miðla s.s. heimabanka yfirleitt dulkóðaðar. Einnig hafa önnur almennari samskipti sífellt farið að nýta sér dulkóðun, t.d. er hægt að sækja sér viðbót við ýmis spjallforrit s.s. GAIM sem dulkóðar samtöl milli fólks.

Dulkóðun má kannski skipta í tvo grófa hluta, annars vegar dulkóðun sem byggir á því að "hasha" texta sem er þá ekki hægt að ná til baka. Þó þesskonar dulkóðun (dulkóðun í eina átt) virki við fyrstu sín ónytsamleg er raunin önnur, t.d. nota vefsíður mikið "einnar áttar" dulkóðun til að geyma lykilorð, þar sem dulkóðuð lykilorð eru borin saman, en sjálft lykilorðið er ekki geymt.

Hinn hlutinn af dulkóðun byggir á dulkóðun í báðar áttir, þ.e. hægt er að dulkóða og af–dulkóða skilaboð. Nýjasta þróun í þessum efnum er notkunn svokallaðrar public/private dulkóðunnar, sem byggir á því að tveir lyklar mynda par. Annar lykillinn (public lykilinn) er notaður til að dulkóða skilaboðin en hinn (private lykilinn) er notaður til að afdulkóða skilaboðin. Ekki er svo hægt að finna anna lykilinn út frá hinum með nútíma tækni nema búa yfir mjög fullkominni tölvutækni og hafa mjög langan tíma (nokkur hundruð ár) til að eyða í verkið. Þessi tegund af dulkóðun býður upp á mikla möguleika, t.d. er sífellt algengara að tölvupóstur sé dulkóðaður með þessum aðferðum. Aðili getur þá búið til lyklapar og sent öllum "vinum" sínum public lykilinn sinn. Þá geta allir "vinir" hans sent honum tölvupóst, dulkóðaðann, en aðeins hann getur lesið tölvupóstinn frá vinum sínum, og enginn aðili sem verður "á leið" tölvupóstsins getur fundið efni hans.

  Þessi grein er stubbur. Þú getur hjálpað til með því að bæta við greinina.