„Þorsteinn Erlingsson“: Munur á milli breytinga

'''Þorsteinn Erlingsson''' ([[1858]]-[[1914]]) fæddist í [[Stóra-Mörk | Stóru-Mörk]] undir [[Eyjafjöll | Eyjafjöllum]]um og ólst upp í [[Hlíðarendakot | Hlíðarendakoti]]i í [[Fljótshlíð]]. Hann varð stúdent úr [[Lærði skólinn |Lærða skólanum]] í [[Reykjavík]] 1883. Síðan hélt hann utan í Hafnarháskóla og las þar lög um tíma en lauk ekki prófi. Hann dvaldist alllengi í Höfn eftir að hann hætti námi og fékkst þá einkum við kennslu. Árið 1896 fór hann heim til Íslands og sneri sér að blaðamennsu. Varð hann fyrst ritstjóri [[Bjarki | Bjarka]] á [[Seyðisfjörður | Seyðisfirði]] og síðan [[Arnfirðingur | Arnfirðings]] á [[Bíldudalur | Bíldudal]]. Hann fluttist til Reykjavíkur árið [[1902]] og bjó þar síðan til æviloka. Hann gekk að eiga danska konu á Hafnarárum sínum en þau slitu samvistir. Seinni kona hans hét [[Guðrún J. Erlings]] og eignuðust þau saman tvö börn. Þorsteinn orti mikið og er ádeila á kirkju og ríkjandi hefðir í þjóðfélaginu ríkur þáttur í skáldskap hans. Að öðrum þræði var hann mikill unnandi þjóðlegra hefða og náttúru landsins og speglast hvort tveggja í ljóðum hans. Kveðskapur hans er léttur og lipur og má segja að í honum togist á [[raunsæi]] og [[rómantík]]. Ljóðasafn hans nefnist [[Þyrnar]]. Þorsteinn var mikill dýravinur og skrifaði dýrasögur. Þá fékkst hann og nokkuð við þýðingar.