„Títanar“: Munur á milli breytinga

'''Títanar''' ([[gríska|grísku]]: ''Τιτάν'', ft. ''Τιτάνες'') voru tólf tröllvaxin afkvæmi [[Gaia|Gaiu]] og [[Úranos]]ar í [[Grísk goðafræði|grískri goðafræði]] og sem í eina tíð voru æðri öðrum guðum. Títanar réðu alheiminum á [[Gullöld]]inni. Ef litið er til [[HesiodHesíódos]]ar kemur fram í bók hans ''[[Goðakyn]]i'' (um uppruna heimsins og ættir guðanna) að títanar voru tólf, en aðrir höfundar hafa talið þá allt frá 6 til 24.

Mest títana voru þau: [[Ókeanos]], hinn mikli ''Útsær'' er umflýtur jörðina, og kona hans [[Teþys]], hin endurnærandi ''Rekja'', foreldrar allra linda og fljóta; [[Hyperíon]] og [[Þeia]], tvær ljósverur, gátu [[Helíos]] (sól), [[Selena|Selenu]] (Mána) og [[Eos]] (Morgunroða); [[Þemis]] (réttlætisgyðja) og [[Mnemosyna]] (minnið), voldug goðmögn í skipun heimsins; [[KronosKrónos]] og [[Rhea]], er tóku stjórn heimsins af Úranosi og Gaiu. Í upphafi var Úranos voldugastur guð. En er synir hans, [[Kýklópar]], ætluðu að verða honum ofjarlar, byrgði hann þá niðri í [[Tartaros]]i, þar sem þeir máttu ekki líta ljós sólarinnar. Gaiu líkaði það stórilla, og hvatti hún Títani til að freista þess að frelsa bræður sína.

* [[KronosKrónos]]