„Eystribyggð“: Munur á milli breytinga

Grænlendingar í Eystribyggð stunduðu jöfnum höndum landbúnað og veiðar. Þeir höfðu með sér [[sauðfé]], [[geit]]ur, [[svín]], [[kýr]], [[Hestur|hesta]], [[Hundur|hunda]] og [[Köttur|ketti]] (og þar að auki [[Húsamús|húsamýs]]) frá [[Ísland]]i. Sauðfé og geitur virðast hafa að mestu gengið úti á vetrum. Komið hefur á óvart hversu mikilvægar kýr voru í búskap Grænlendinga. Á minni bæjum voru 2 - 4 kýr en á stórbæjum mun fleiri til dæmis á Hvalsey um 16 kýr og á Görðum þar sem hægt var að hýsa um hundrað nautgripi. Veiðiskapur skipti miklu, bæði fiskveiði og sel- og hreindýraveiði. Hægt hefur verið að lesa úr beinamælingum að hlutfall sjávarafurða og landdýra í matarræðimataræði Grænlendinga snerist algjörlega við á þeim nærri 500 árum sem þeir bjuggu á Grænlandi. Mælingar í elstu gröfum við [[Þjóðhildarkirkja|Þjóðhildarkirkju]] sýna þeir sem þar voru grafnir fljótlega eftir ár 1000 höfðu lifað á um 40 % sjáfarafurða, bein þeirra sem grafnir voru um miðja 15. öld höfðu hins vegar lifað á 60-80 % sjáfarafurða.