„Íslensk málfræði“: Munur á milli breytinga

Beygingarkerfi íslensku svipar til annarra [[Germönsk tungumál|germanskra]] og [[Indóevrópsk tungumál|indóevrópskra]] mála. Þó hafa mörg náksyldnáskyld mál svo sem [[danska]] og [[enska]] glatað beygingarkerfi sínu að miklu leyti. Nafnorð beygjast í kyni, falli, tölu og [[ákveðni]]. Lýsingarorð beygjast í falli, tölu, kyni og ákveðni. Þar sem lýsingarorð eru notuð með nafnorðum eða fornöfnum hljóta þau beygingarleg atriði þaðan. Í íslensku er eingöngu [[ákveðinn greinir]] en hann er til sem viðskeyti eða sem laus greinir.