„Snorri Björnsson“: Munur á milli breytinga

Fljótlega eftir að Snorri flutti að vestan lagðist á það orð að hann væri [[galdur|fjölkunnugur]] og hefði numið galdur af [[Hornstrandir|Hornstrandamönnum]], en galdraorð lá löngum á mörgum Vestfirðingum. Var oft leitað til Snorra að liðsinna fólki sem taldi sig verða fyrir ásókn drauga og gekk honum oft vel að telja í það kjark og „lækna“ það og trúðu þá margir því að hann hefði kveðið niður draugana. Var sagt að hann hefði kveðið niður sjötíu eða áttatíu draugdrauga á Húsafelli, ýmist í [[Draugarétt]] eða [[Draugagil (Húsafelli)|Draugagil]]i. Hann var talinn [[kraftaskáld]] en litlum sögum fer þó af ljóðagerð hans á yngri árum. Þegar hann tók að reskjast fór hann að yrkja, oft undir fornum og flóknum [[bragarháttur|bragarháttum]], en ljóð hans eru lítið við hæfi nútíðarmanna. Hann samdi líka [[leikrit]], gleðileikinn ''[[Sperðill (leikrit)|Sperðil]]'', og er það elsta íslenska leikrit sem varðveitt er.