„Ari fróði Þorgilsson“: Munur á milli breytinga

 

Ari var sonur Þorgils Gellissonar á [[Helgafell]]i en afi hans var Gellir Þorkelsson [[goðorðsmaður]] á sama stað og voru þeir komnir í beinan karllegg frá Þorsteini rauð, syni [[Auður djúpúðga Ketilsdóttir|Auðar djúpúðgu]]. Þorgils drukknaði í [[Breiðafjörður|Breiðafirði]] þegar Ari var barn en Gellir dó í [[Hróarskelda|Hróarskeldu]] á heimleið úr [[suðurganga|Rómarferð]] 1073. Þegar Ari var sjö ára var honum því komið í fóstur hjá Halli Þórarinssyni hinum milda (eða spaka) í [[Haukadalur|Haukadal]] og var hjá honum næstu 14 árin. Ari kallar Hall ágætastan ólærðra manna og segir að hann hafi verið bæði minnugur og ólyginn. Hallur var svo gamall að hann mundi til þess að hafa verið skírður af [[Þangbrandur|Þangbrandi]] þriggja ára gamall, og var það vetri fyrir kristnitöku.

 

 

Að námi loknu var hann vígður af Gissuri biskupi Ísleifssyni og gerðist prestur á Stað á Ölduhrygg, sem nú heitir [[Staðarstaður]], en lítið er vitað um ævi hans eftir það. Hann virðist þó hafa verið talinn til höfðingja og kann að hafa átt goðorð eða hluta af goðorði, enda átti [[Ari Þorgilsson sterki]] sonarsonur hans hálft Þórsnesingagoðorð.

 

 

Viðurnefnið ''fróði'' hlaut Ari vegna orðspors um að hafa gott minni. Í [[Heimskringla|Heimskringlu]] segir [[Snorri Sturluson]] hann hafa verið stórvitran og minnugan.