„Míkhaíl Sholokhov“: Munur á milli breytinga

Efni eytt Efni bætt við
Oddhjen (spjall | framlög)
mEkkert breytingarágrip
Oddhjen (spjall | framlög)
mEkkert breytingarágrip
Lína 9:
Að borgarastyrjöldinni lokinni hélt Sholokhov til [[Moskva|Moskvu]] og hugðist leggja fyrir sig blaðamennsku og ritstörf, þótt hann þyrfti í fyrstu að framfleyta sér með verkamannavinnu. Árið 1924 flutti hann aftur til heimaslóðanna, kvæntist og sneri sér að ritstörfum fyrir alvöru. Frá 1925 til 1940 skrifaði hann sitt langfrægasta verk, ''Lygn streymir Don'' (Rússneska: ''Тихий Дон''), sem segir í fjórum bindum frá sögu og lífsbaráttu Don-kósakkaþjóðarinnar á tímum [[fyrri heimsstyrjöldin|fyrri heimsstyrjaldarinnar]] og fram yfir borgaratríðið. Bókin var þýdd á fjölda tungumála, þar á meðal [[íslenska|íslensku]] í þýðingu Helga Sæmundssonar.
 
''Lygn streymir Don'' sló í gegn strax við útkomu fyrsta bindis og varð Sholokhov einhver dáðasti rithöfundur Sovétríkjanna. Hann komst í kynni við valdamestu menn ríkisins og var einn fárra sem þorði að segja sjálfum [[Stalín]] skoðanir sínar umbúðalaust, þannig kom hann því til leiðar að spilltum embættismönnum í heimahéraði hans væru vikið frá störfum og að vistir voruværu sendar til héraðsins í tíð [[Hungursneyðin í Sovét-Úkraínu|hungursneyðarinnar í Sovét-Úkraínu]]. Var þetta ekki eina dæmið um að hann stæði upp í hárinu á stjórnvöldum, sem fáir listamenn komust upp með.
 
Hann fékk Nóbelsverðlaunin árið 1965, en um það leyti var verulega farið að draga úr afköstum hans á ritvellinum. Þess í stað lagðist hann í ferðalög og vann að verki sem aldrei kom út en átti að fjalla um baráttu sovésku þjóðarinnar í [[síðari heimsstyrjöldin|seinni heimsstyrjöldinni]]. Hann lést árið 1984 eftir baráttu við krabbamein.