„Simeon Sachsen-Coburg-Gotha“: Munur á milli breytinga

Símon fæddist þann 16. júní árið 1937 í [[Sófía|Sófíu]], höfuðborg Búlgaríu, og var sonur [[Bóris 3. Búlgaríukeisari|Bórisar 3. Búlgaríukeisara]] og [[Jóhanna af Ítalíu|Jóhönnu keisaradrottningar]]. Árið 1943 fór Bóris, sem hafði tekið afstöðu með [[Öxulveldin|Öxulveldunum]] í [[seinni heimsstyrjöldin]]ni, á fund [[Adolf Hitler|Adolfs Hitler]] í Þýskalandi en veiktist þar og var fluttur heim til Búlgaríu, þar sem hann lést þann 28. ágúst. Dauði Bórisar þótti dularfullur og marga grunaði að Hitler hefði látið eitra fyrir honum fyrir að neita að lýsa [[Sovétríkin|Sovétríkjunum]] stríð á hendur.<ref name=útlegð>{{Tímarit.is|''3583383''|''Í útlegð en lifir þó í voninni''|útgáfudagsetning=10. ágúst|blað=Heimilistíminn|skoðað=29. júní 2020}}</ref> Símon varð því keisari aðeins sex ára gamall, en þar sem hann var ólögráða fór ráð [[Ríkisstjóri|ríkisstjóra]] undir stjórn frænda hans, [[Kýrill, prins af Preslav|Kýrils prins]], með eiginleg völd í hans nafni.<ref name=gleymdur>{{Tímarit.is|''3612636''|''Gleymdur konungur kemur fram á sjónarsviðið''|útgáfudagsetning=16. mars 1958|blað=Sunnudagsblaðið|skoðað=29. júní 2020}}</ref>

Einræði kommúnista í Búlgaríu leið undir lok árið 1990. Sex árum síðar sneri Símon aftur til heimalandsins og hóf beina þátttöku í búlgörskum stjórnmálum (undir borgaralegu nafni sínu, Simeon Sachsen-Coburg-Gotha). Í fyrstu hugðist hann bjóða sig fram til forseta en mátti það ekki þar sem hann hafði ekki búið nógu lengi í Búlgaríu til að uppfylla kjörgengisskilyrði. Þess í stað stofnaði hann nýjan stjórnmálaflokk, Þjóðarhreyfinguna Símon 2., sem bauð fram á búlgarska þingið í fyrsta skipti árið 2001. Í aðdraganda kosninganna lagði Sachsen-Coburg-Gotha áherslu á markaðsumbætur, baráttu gegn spillingu og að Búlgaría gerðist aðili bæði að [[Evrópusambandið|Evrópusambandinu]] og [[Atlantshafsbandalagið|Atlantshafsbandalaginu]]. Þjóðarhreyfingin vann stórsigur í kosningunum með um 43 prósentum greiddra atkvæða og fékk 117 sæti á búlgarska þinginu.<ref>{{Tímarit.is|''3399023''|''Stórsigur flokks fyrrverandi konungs''|útgáfudagsetning=19. júní 2001|blað=Morgunblaðið|skoðað=29. júní 2020}}</ref>

|url=http://knigabg.com/index.php?page=book&id=34089|ref=harv |page=93}}</ref> Stjórnin þótti hins vegar ekki uppfylla fyrirheit sín á þeim tíma og vinsældir Sachsen-Coburg-Gotha skruppu verulega saman á næstu tveimur árum. Áframhaldandi hátt atvinnuleysishlutfall og lágar meðaltekjur urðu honum ekki til vinsælda og einnig var það umdeilt að á stjórnartíð hans ákváðu búlgörsk stjórnvöld að greiða Símoni og systur hans bætur upp á um 14 milljarða íslenskra króna fyrir eignir keisarafjölskyldunnar sem höfðu verið þjóðnýttar á kommúnistatímanum.<ref>{{Tímarit.is|''3481024''|''Konunglegt loforð rennur út í Búlgaríu''|útgáfudagsetning=8. október 2003|blað=Morgunblaðið|skoðað=29. júní 2020}}</ref>