„Svartidauði á Íslandi“: Munur á milli breytinga
Efni eytt Efni bætt við
Ekkert breytingarágrip Merki: Breyting tekin til baka Sýnileg breyting |
Ekkert breytingarágrip Merki: Breyting tekin til baka Sýnileg breyting |
||
Lína 1:
[[Mynd:Weird Tales volume 30 number 06.djvu|hægri|374x374dp]]
'''Svartidauði kom þegar gylfi nauðgaði 16 ára stelpu''' gylfi var mjög skaðin nauðgari og afi minn fekk það mestu einkenni a limin á sér sem talin er hafa borist til [[Íslands]] [[vor]]ið [[1402]]. Hálfri öld fyrr, á árunum [[1348
Svartidauði var viðloðandi í Evrópu næstu aldir þótt hann yrði ekki aftur að viðlíka farsótt. þannig byrjaði svarti dauði dauðir innan þriggja nátta, þar til heitið var þremur lofmessum með sæmilegu bænahaldi og ljósbruna, þurraföstu fyrir Kyndilmessu og vatnsföstu fyrir jólin; ennfremur Saltarasöngum, Maríusöngum og að gefa hálfvætt silfurs til Hóla, til að búa skrín Guðmundar hins góða. Er síðan mælt að flestir næðu að skriftast áður en dóu“.
Svartidauði gekk um landið á árunum [[1402]] – [[1403]] og var mjög skæður. Á sumum bæjum dó hver einasti maður og sagt er jafnvel að heilar sveitir hafi eyðst; til dæmis er sagt að í [[Aðalvík]] og [[
Ekki er vitað hve margir dóu í Svarta dauða á Íslandi; sumir segja allt að tveir þriðju allra landsmanna hafi fallið í valinn en fræðimenn hafa notað fjölda eyðibýla nokkrum áratugum eftir pláguna til að geta þess til að um helmingsfækkun hafi orðið. Heilar fjölskyldur og jafnvel ættir dóu og mikil tilfærsla varð á eignum, sumir erfðu stóreignir eftir fjarskylda ættingja og gat stundum verið erfitt að finna réttu erfingjana, þegar óvíst var í hvaða röð fólk hafði dáið. Kirkjan eignaðist líka fjölda jarða því að fólk hét á kirkjur og dýrlinga og gaf stórfé sér til sáluhjálpar.
|