„Taxus“: Munur á milli breytinga

Allar ýviðartegundir eru náskyldar hver annarri, og sumir grasafræðingar líta á þær allar sem undirtegundir eða afbrigði af einni víðfemri tegund; samkvæmt því er tegundinun ''[[Taxus baccata]]'', sem var fyrsta ýviðartegundin sem var lýst fræðilega.<ref>{{cite web|url=http://www.botanicus.org/page/359061 |title=Caroli Linnaei ... Species plantarum |website=Botanicus.org |date= |accessdate=2016-11-17}}</ref> Aðrir hinsvegar viðurkenna níu tegundir, til dæmis [http://www.theplantlist.org/tpl1.1/search?q=Taxus Plant List].

Allar ýviðartegundir eru með mjög eitraðan alkalíóða að nafni [[taxane]], með smávægilegum breytileika á milli tetgundategunda. Allir hlutar trésins, nema aldinkjötið innihalda alkalíóðann. Aldinkjötið er ætt og sætt, en fræin eru mjög eitruð; ólíkt hjá fuglum þá brotnar fræhjúpurinn niður í maga manna og losnar þá eitrið. Þetta getur verið banvænt ef fræin eru ekki fjarlægð fyrst. Beitardýr, sérstaklega kýr og hestar finnast stundum dauð nálægt ýviðartrjám eftir að hafa étið af barrinu, þó að dádýr geti brotið niður eitrið og éti af trjánum að vild. Lirfur fiðrilda af ætt [[Lepidoptera]], þar á meðal [[Peribatodes rhomboidaria]] nærast á barri ýviða.