„Ábóti“: Munur á milli breytinga

Upphaflega var ábóti heiðurstitill sem gefinn var öllum eldri munkum. Frá 5 öld kemst ný regla á klausturstarfsemina og yfirmenn klaustranna fá þá aukin völd og geta krafist algjörrar hlýðni af munkunum. Frá þeim tíma er titill yfirmannanna ábóti. Það er þó ekki fyrr en á 6 öld sem þess er krafist að ábótar séu prestvígðir. Sjöunda ökumeníska kirkjuþingið (í [[Nicæa]], 787) veitti þeim rétt að vígavígja munka sem ''lesara'' innan klausturs síns, en það var ein af hinum lægri kirkjulegu vígslum.<ref>[http://www.piar.hu/councils/ecum07.htm Samþykktir Annars Níkeuþingsins, grein 14.2.] {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20040411183239/http://www.piar.hu/councils/ecum07.htm |date=2004-04-11 }}. Skoðað 5. september 2010.</ref> Ábóti er ætíð undirmaður [[biskup]]s.