„Willi Stoph“: Munur á milli breytinga

Stoph naut trausts flokksforystunnar til að framkvæma vilja stjórnmálanefndarinnar. Þess vegna hafði Honecker valið hann í annað skipti til að gegna embætti forsætisráðherra.<ref name=saxon1999/> Stoph var að mestu tryggur stuðningsmaður Honeckers. Þótt Stoph væri að nafninu til æðsti maður Austur-Þýskalands var Honecker í reynd valdameiri sem aðalritari Sósíalíska einingarflokksins. Stoph tók engu að síður þátt í samsærinu til að bola Honecker frá völdum í október 1989, þegar kommúnistastjórnin riðaði á barmi hruns. Á fundi stjórnmálanefndarinnar lagði Stoph fram frumvarp að vantrauststillögu gegn Honecker og sá til þess að [[Egon Krenz]] yrði nýr aðalritari.<ref name="Revolution1989">{{cite book|last=Sebetsyen|first=Victor|title=Revolution 1989: The Fall of the Soviet Empire|publisher=[[Pantheon Books]]|location=New York City|year=2009|isbn=978-0-375-42532-5|url-access=registration|url=https://archive.org/details/revolution1989fa00sebe}}</ref> Mánuði síðar sagði Stoph af sér ásamt öllum 44 meðlimum ríkisstjórnarinnar vegna þrýstings frá almenningi. Stoph var síðan handtekinn fyrir spillingu í desember 1989. Til þess að bjarga andlitinu ákvað [[Flokkur lýðræðislegs sósíalisma]], arftaki Sósíalíska einingarflokksins, að svipta Stoph flokksaðild í janúar 1990. Hann var síðar undanþeginn fangavist af heilsufarsástæðum. Árið 1994 ákvað dómstóll í Berlín að Stoph myndi ekki fá endurgreidd 200.000 [[Þýskt mark|þýsk mörk]] sem höfðu verið gerð upptæk frá honum.

 

 

==Tilvísanir==