„Þorskastríðin“: Munur á milli breytinga

Íslenska ríkisstjórnin ákvað að fiskveiðilögsagan skyldi færð út enn frekar og í þetta skipti í 200 sjómílur. Þann 15. október 1975 tóku nýju lögin gildi. Bretar mótmæltu og neituðu að samþykkja útfærsluna og þann 16. nóvember 1975, aðeins sólarhring eftir að lögin tóku gildi, varð breski togarinn ''Primella'' frá [[Hull]] að sjá á eftir veiðarfærum sínum sökkva í hafið. Deilurnar voru nú á háskalegri braut og aftur beittu Bretar bæði dráttarbátum og freigátum til að freista þess að hindra íslensku varðskipin sem aftur á móti voru óþreytandi við að klippa aftan úr bresku togurunum. Íslendingar tóku til þess ráðs að breyta skuttogaranum Baldri EA 124 í varðskip og reyndist hann betri en enginn því hvorki meira né minna en þrjár breskar freigátur þurftu, áður en yfirbonnuyfir lauk, að sigla til Bretlands til viðgerða eftir árekstur við Baldur.<ref>http://skemman.is/stream/get/1946/21216/49043/1/St%C3%A1l_%C3%AD_st%C3%A1l.pdf</ref> Deilan harðnaði enn frekar og Íslendingar slitu stjórnmálatengslum við Bretland í febrúar 1976 og hótuðu því að ganga úr [[NATO]]. Eitt alvarlegasta atvikið í deilunni átti sér stað þann [[6. maí]] er freigátan Falmouth sigldi á varðskipið Tý og munaði aðeins hársbreidd að það yrði mannskaði. Bretar og Íslendingar funduðu í [[Ósló]] þann [[23. maí]] árið [[1976]] og náðu að semja þann fyrsta [[júní]] og lauk þar með þorskastríðunum.