„Útlendingastofnun“: Munur á milli breytinga

Fyrstu heildstæðu lögin um dvöl og brottrekstur útlendinga voru samþykkt á [[Alþingi]] árið [[1920]]<ref>Íris Björg Kristjánsdóttir (2010). Lög um útlendinga á Íslandi: Mannfræðirýni á lagaumhverfi innflytjenda á Íslandi frá 1920-2009. MA-ritgerð í mannfræði við Háskóla Íslands: s. 23 ([http://skemman.is/item/view/1946/4448 Skemman.is])</ref>. [[Dómsmálaráðuneytið]] fór þá með úrskurðarvald. Með nýjum lögum 1936 var komið á fót útlendingaeftirliti innan íslensku lögreglunnar og sá hún um eftirlit með komum útlendinga til landsins og útgáfu dvalarleyfa. Árið 1939 var [[Agnar Kofoed-Hansen]] skipaður lögreglustjóri. Hann hafði um sumarið lokið námskeiði hjá [[danska ríkislögreglan|dönsku ríkislögreglunni]] (og á hennar vegum sótt námskeið hjá þýskra útlendingaeftirlitinu, ríkislögreglunni - SS)<ref>[http://wayback.vefsafn.is/wayback/20090417000000/http:/this.is/nei/?p=4242 „Uppruni Útlendinga­stofnunar“; af This.is/nei]</ref>. Á þeim tíma var hert mjög á eftirliti með útlendingum um alla [[Evrópa|Evrópu]] vegna ótta við [[njósnir]] og [[hryðjuverk]]. Í kjölfar þess að [[Síðari heimsstyrjöld]] braust út var hert mjög á útlendingaeftirlitinu á Íslandi og þess meðal annars krafist að útlendingar tilkynntu um breytingar á búsetu sinni innanlands. Samkvæmt [[Þór Whitehead]] stóð [[Hermann Jónasson]] fyrir því 1939 að komið var upp leynilegu eftirgrennslanakerfi undir hatti útlendingaeftirlitsins sem náði einnig til Íslendinga sem taldir voru geta ógnað öryggi ríkisins<ref>Þór Whitehead (2006). Smáríki og heimsbyltingin: um öryggi Íslands á válegum tímum. ''Þjóðmál'' 2: s. 55-85.</ref>.